Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/21799 Esas 2022/2912 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
1- Katılan ve tanık beyanına göre; sanığın, katılanı elindeki tahta parçası ile "öldürürüm seni" diyerek silahla tehdit ettiği olayda, eylemin TCK'nın 106/2-a. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, sanığın aynı Kanunun 106/1. maddesinin 1. cümlesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a- Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca, sanığa atılı TCK’nın 106. maddenin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında; anılan Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK’nın 254. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
b- Sanık hakkındaki hapis cezası adli para cezasına çevrilirken yapılan hesap hatası sonucunda 2240 TL yerine 2440 TL olarak fazla ceza belirlenmesi,
c- Hüküm fıkrasında uygulama maddesine maddi hata nedeniyle TCK’nın 29. yerine aynı Kanunun 129. maddesinin yazılması,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/01/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.