Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/15753 Esas 2018/2268 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15753
Karar No: 2018/2268
Karar Tarihi: 13.03.2018

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/15753 Esas 2018/2268 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2016/15753 E.  ,  2018/2268 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    Davacı, iş kazası sonucu maluliyetten doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün, davalılardan ... ile ... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

    K A R A R

    Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
    Mahkemece, davalılar ... ve ... yönünden maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine, davalı şirket yönünden maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Hüküm tarihinde geçerli olan A.A.Ü.T"nin 7/2 maddesi “Davanın dinlenebilmesi için kanunlarda öngörülen ön şartın yerine getirilmemiş olması ve husumet nedeniyle davanın reddine karar verilmesinde, davanın görüldüğü mahkemeye göre Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde yazılı miktarları geçmemek üzere üçüncü kısımda yazılı avukatlık ücretine hükmolunur.” hükmünü içermektedir. 3/2. maddesinde ise, "Müteselsil sorumluluk da dahil olmak üzere, birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, ret sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine ise her ret sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunur." denilmektedir.
    Somut olayda davalı gerçek kişiler açısından davanın aslında husumet yokluğundan reddine karar verildiğinin anlaşılmasına göre, adı geçen davalı gerçek kişiler yararına ayrıca A.A.Ü.T"nin 7/2 maddesi kapsamında tek ve maktu red vekalet ücreti takdiri yerine yazılı şekilde davalı şirket ile birlikte vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olmuştur.
    O halde, davalılar vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmelidir.
    Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK"nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ : Yukarıda yapılan açıklamalar gereğince 1- Hükmün 10. bendi ile 12. bendindeki "davalılar" sözcüğünün silinerek yerine "davalı şirket" sözcüğünün yazılmasına, ve yine aynı bentlerdeki "davalılara" sözcüğünün silinerek yerine" davalı şirkete" sözcüklerinin yazılmasına, 2- Hükme ayrı bir bent olarak "13- Davalı ... ile davalı ... kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. uyarınca 1.800,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine," rakam ve sözcüklerinin eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, fazla alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılara iadesine,13.03.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.