Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/1985 Esas 2020/3924 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2018/363-2019/15

Dava, 5434 sayılı Yasa kapsamında bağlanan yaşlılık aylığının fazla ödendiği gerekçesiyle davalı Kurumca yapılan kesintiye ilişkin işleminin iptali ve borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde ilamında belirtildiği şekilde idari yargı görevli olduğundan davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-6100 sayılı HMK"nın 114/1-b maddesine göre "yargı yolunun caiz olması" dava şartı olup mahkeme, dava şartlarının mevcut olup olmadığını, davanın her aşamasında kendiliğinden araştırır. Taraflar da dava şartı noksanlığını her zaman ileri sürebilirler. Mahkeme, dava şartı noksanlığını tespit ederse davanın usulden reddine karar verir.
Mahkemece, 6100 sayılı HMK"nın 114/1-b maddesine göre dava şartı olan "yargı yolunun caiz olmaması" nedeniyle davanın usulden reddine karar verilip yargılama giderlerine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde HMK 20. madde kapsamında gönderme kararı verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 6217 sayılı Kanunun 30"uncu maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen Geçici 3"üncü madde atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 438"inci maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının silinerek, yerine;
“1-Davaya bakmaya idari yargının görevli olması sebebiyle 6100 sayılı yasanın 114/1-b maddesine göre dava şartı olan yargı yolunun caiz olmaması nedeniyle davanın usulden reddine,
2-Alınması gereken 24,30TL harcın mahsubu ile yatırılan bakiye harcın istem halinde davacıya iadesine,
3-Davalı Kurum kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 2.725,00TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine,
4-Davacı tarafından yapılan masrafın kendi üzerinde bırakılmasına,
5-Dava kesinleştikten sonra bakiye gider avasının talep halinde davacıya iadesine,” paragrafının yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı"ya iadesine, 25/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.