MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesi:
5237 sayılı TCK’nin 268. maddesinde tanımlanan "başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması" suçunun oluşması için, failin işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanması gerekmekte olup, suçun oluşması durumunda fail bu madde yollamasıyla, aynı Kanun"un 267/1. maddesinde düzenlenen iftira suçuna ilişkin hükümlere göre cezalandırılır.
Somut olayda, sanığın katılan adına düzenlenmiş sahte kimlikle notere gittiği ve tapu devri için vekaletname çıkarmak istediğini beyan ettiği, noterin kimliğin sahte olduğunu anlaması üzerine polise haber verdiği ve kaçmaya çalışan sanığın yakalandığında ise gerçek kimliği ile hakkında adli işlemlere başlandığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminde "başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma" suçunun yasal unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden sanık hakkında beraat yerine mahkumiyet hükmü kurulması,
B) Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesi:
1) Belgede sahtecilik suçlarında, aldatma niteliği bulunup bulunmadığının takdir ve tayini hakime ait olup, suça konu nüfus cüzdanı aslı duruşmada incelenmek suretiyle özellikleri duruşma tutanağına yazıldıktan sonra aldatma niteliği bulunup bulunmadığı tespit edilip, denetime imkan verecek şekilde dosya içerisine konulması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ile mahkûmiyete hükmolunması,
2) Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.