Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13174 Esas 2020/3722 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13174
Karar No: 2020/3722
Karar Tarihi: 17.06.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13174 Esas 2020/3722 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın taksirle öldürme suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün, savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle kanuna aykırı olduğunu ve bozulmasına karar verdi. İddianamenin okunmasıyla yetinilerek görevsizlik kararının okunmadığı, TCK'nın 85/2. maddesinin uygulanması ihtimaline binaen sanığa ek savunma hakkı verilmeden hüküm kurulması savunma hakkının kısıtlanması anlamına geldiği için kanuna aykırıdır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK’nın 85/2, 62/1, 53/1, 63/1, 53/6 ve CMK'nın 226. ve 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince.

12. Ceza Dairesi 2019/13174 E. , 2020/3722 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/2, 62/1, 53/1, 63/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve mağdur zorunlu vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 28.10.2014 tarihinde TCK’nın 85/1. maddesi gereğince cezalandırılması talebiyle Asliye Ceza Mahkemesine hitaben iddianame düzenlendiği, Nizip Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/439 Değişik iş sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan verilen ek kovuşturmaya yer olmadığı kararının kaldırılması üzerine sanık hakkında 20.11.2014 tarihinde TCK’nın 89/1. maddesi gereğince cezalandırılması talebiyle Asliye Ceza Mahkemesine hitaben birleştirme talepli iddianame düzenlendiği, Nizip 3. Asliye Ceza Mahkemesinin her iki dava dosyasının birleştirilmesine karar verdiği, Nizip 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.11.2014 tarihli kararı ile sanığın TCK’nın 85/2. maddesi gereğince cezalandırılması için ağır ceza mahkemesine görevsizlik kararı verdiği görülmekle birlikte, sanığın Nizip Ağır Ceza Mahkemesinde 15.04.2015 tarihli oturumda savunması sırasında iddianamenin okunmasıyla yetinilerek görevsizlik kararının okunmadığı ve TCK’nın 85/2. maddesinin uygulanması ihtimaline binaen sanığa CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeksizin hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve mağdur zorunlu vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.