3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/411 Karar No: 2019/9269 Karar Tarihi: 02.05.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/411 Esas 2019/9269 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında müştekilere karşı “Hakaret” suçundan kurulan hükümler mahkeme tarafından onanmıştır. Ancak, sanık hakkında müştekilere karşı “Görevi Yaptırmamak için Direnme” suçundan kurulan hükümlere itiraz edilmiştir ve Anayasa Mahkemesi'nin kararı gözetilerek bu hükmün bozulması istenmiştir. Mahkeme, sanık hakkında yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak onanmasına karar vermiştir. Kanun maddelerine gelince, TCK'nin 53. maddesi hak yoksunluklarına ilişkin iptal kararı, TCK'nin 265/1, 265/4 ve 43/1-2. maddeleri ve TCK'nin 62/1. maddesi incelenerek karar alınmıştır.
3. Ceza Dairesi 2019/411 E. , 2019/9269 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık hakkında müştekilere karşı “Hakaret” suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin iptal kararı infaz aşamasında gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 2) Sanık hakkında müştekilere karşı “Görevi Yaptırmamak için Direnme” suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin iptal kararı infaz aşamasında gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 265/1, 265/4 ve 43/1-2. maddeleri gereği belirlenen “11 ay 7 gün” hapis cezası üzerinden, TCK"nin 62/1. maddesine göre (1/6) oranında indirim yapılınca hükmedilecek cezanın “9 ay 10 gün hapis cezası” yerine hesap hatası yapılarak “9 ay 11 gün hapis cezası” olarak tespiti suretiyle suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında TCK"nin 62. maddesinin uygulandığı paragraftan “9 ay 11 gün” ibaresi çıkartılmak ve yerine “9 ay 10 gün” ibaresi eklenmek suretiyle hükümlerin istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 3) Sanık hakkında müştekilere karşı “Kasten Yaralama” suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanığın eylemi neticesinde müştekilerde meydana gelen yaralanmanın niteliğinin 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi kapsamında kalması, neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama eyleminin bulunmaması, sanığın, hakkında işlem yapmak isteyen kolluk görevlileri müştekilere yönelik eyleminin görevi yaptırmamak için direnme suçunun cebir unsurunu oluşturması nedeniyle eylemin bir bütün halinde görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturması karşısında, yaralama suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararları verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 02.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.