Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2016/1251 Esas 2016/2177 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1251
Karar No: 2016/2177
Karar Tarihi: 10.02.2016

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2016/1251 Esas 2016/2177 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hatay 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde açılmış olan davanın konusu, kamulaştırmasız el koyma nedenine dayalı olarak parsel sayılı taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı tarafından tahsiliydi. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, dava konusu taşınmaza 1972 yılında el konulduğundan ve 2942 sayılı Yasa'nın Geçici 6. maddesinin 7. fıkrasına göre, bu tür davalar için karar ve ilam harçları ile vekalet ücretinin maktu olarak belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkemenin nispi karar ve ilam harcı ile nispi vekalet ücretine hükmetmesi doğru değildir. Ancak, bu yanılgının giderilmesi için yeniden yargılama gerekli değildir. Hüküm, düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri: 2942 sayılı Yasa'nın Geçici 6. maddesi 7. fıkrası, 6100 sayılı HMK'nın Geçici 3. maddesi, HUMK'nun 438. maddesi.

18. Hukuk Dairesi 2016/1251 E. , 2016/2177 K.
"İçtihat Metni"

T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Hatay 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/10/2015
NUMARASI : 2015/390-2015/905

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el koyma nedenine dayalı olarak parsel sayılı taşınmaz bedelinin faiz ve masarflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dava konusu taşınmaza 1972 yılında el konulduğu mahkemenin kabulünde olduğundan, 2942 sayılı Yasanın Geçici 6.maddesinin 7. fıkrasına göre “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir“ hükmü gereğince, her türlü karar ve ilam harcı ile vekalet ücretinin maktu olarak hüküm altına alınması gerekirken, nispi karar ve ilam harcı ile nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 6. bendinin hükümden çıkarılarak yerine “Peşin alınan 297,00 TL harçtan 27.70 TL karar harcının mahsubu ile bakiye 269.30 TL fazla alınan harcın talebi halinde davacıya iadesine” ibaresinin eklenmesi, 7. bendindeki “2.862,50 TL” ve “2.948,00 TL” ibarelerinin çıkarılarak yerlerine sırayla “2.593,20 TL” ve “2.678,70 TL ibarelerinin eklenmesi, 8.bendindeki "2.400,00 TL" ibaresinin çıkarılarak yerine "1.500,00" TL ibaresinin eklenmesi suretiyle 6100 sayılı HMK.na 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 10.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Karşılaştırıldı NK.