MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/05/2017 tarih ve 2016/384 E- 2017/265 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 24/05/2018 tarih ve 2018/18 E- 2018/573 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı şirketin 2015/49345 sayılı “GREEN WORLD" ibaresinin 16. sınıf mal ve hizmetleri kapsayacak şekilde tescili için ile diğer davalı Türk Patent ve Marka Kurumu"na başvuruda bulunduğunu, başvurunun müvekkil şirket adına kayıtlı 2002/08866 sayılı ve tanınmış “GREEN” markası ile karışıklığa meydan verecek derecede benzer olduğunu, müvekkili tarafından yapılan itirazın nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, itiraza konu edilen marka başvurusu ile müvekkil şirketin tescilli markaları arasında “kağıttan yapılmış tek seferlik kullanıma mahsus ürünler. (kırtasiye amaçlı ürünler hariç), kağıt havlular, tuvalet kağıtları, kağıt peçeteler” bakımından müvekkile ait özellikle "GREEN" esaslı unsurlu markaları ile ayırt edilemeyecek derecede 556 sayılı KHK"nın 8/1.b maddesi anlamında benzer olduğunu, markalar arasında bağlantı kurulacağını ileri sürerek, davalı TPE YİDK’nın 2016-M-8291 sayılı kararının “kağıttan yapılmış tek seferlik kullanıma mahsus ürünler.(kırtasiye amaçlı ürünler hariç), kağıt havlular, tuvalet kağıtları, kağıt peçeteler” için iptaline, “GREEN WORLD” ibareli markanın tescili halinde “kağıttan yapılmış tek seferlik kullanıma mahsus ürünler. (kırtasiye amaçlı ürünler hariç), kağıt havlular, tuvalet kağıtları, kağıt peçeteler” için hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili; YİDK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili; davacı firmanın “mr.green” markası ile cam temizleme bezi, bulaşık yıkmada kullanılan lateks eldiven, temizlik topu, bulaşık süngeri sattığını, davacının markasının esas unsurunun “green” kelimesi değil uluslararası piyasada bilinirliği çok yüksek olan temizlik markası ile ilişkilendirilecek kısmı olan “mr.” ibaresinin olduğu, her iki marka arasında herhangi bir benzerlik bulunmadığını, ortalama tüketici nezdinde karışıklık ihtimali bulunmadığını, İngilizce “yeşil” demek olan ve hemen hemen her sektörde birçok firmanın tüm sınıflara dağılacak şekilde markalarında kullanılan kelimenin davacının tekeline verilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince dosya kapsamına göre; davalının başvuru markası kapsamındaki mal ve hizmetlerin itiraza dayanak davacı markası kapsamındaki mal ve hizmetlerle aynı/aynı tür olduğu, davalı markasının “GREEN WORLD+şekil” olup markanın bir bütün olarak anlam ifade ettiği, davacı markasının ise "GREEN” şeklinde olduğu, “green” kelimesinin ayırt ediciliği zayıf, İngilizce’de sıkça kullanılan Türkçe karşılığı “yeşil” anlamına gelen bir kelime olup ayırt edici niteliğinin zayıf olduğu, TPE nezdinde yapılan “green” ibaresini içeren markaların araştırılmasında bir çok tescilin bulunduğu, markaların görsel ve işitsel olarak birbirinin aynı veya devamı olduğu intibaını uyandırmadığı ve 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi anlamında iltibasa yol açacak kadar benzer olmadıkları, 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinin uygulanmasının mümkün olmadığı, dava konusu YİDK kararının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.