Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/23093 Esas 2017/2442 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece, boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda davalıya karşı zaman zaman fiziksel şiddet içeren eylemlerde bulunan davacı erkeğin daha fazla kusurlu olduğu, davacının dava dilekçesinde iddia ettiği hususların ispat edilemediği kabul edilerek boşanma davasının reddine karar verilmiştir. Davalı kadın, cevap süresinden sonra davaya cevap verip, tanıklarını bildirdiğinden, bu tanıkların anlatımları hükme esas alınamaz. Bu nedenle, kadının cevap dilekçesinde dayandığı ve davalı tanıklarının beyanlarında geçen söz kunusu eylemler erkeğe kusur olarak yüklenemez. Davalı kadının ise boşanmaya sebebiyet verecek herhangi bir kusurlu davranışı ispatlanamamıştır. O halde; mahkemece davanın reddine karar verilmesi sonuç olarak doğru olmakla birlikte, davacı erkeğin daha fazla kusurlu olduğunun kabulü doğru olmamış ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün ret gerekçesinin açıklanan şekilde değiştirilerek ve düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HUMK m. 438/7).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple davanın reddi gerekçesinin değiştirilerek ve düzeltilerek ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 136.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 07.03.2017 (Salı)