Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/6230 Esas 2016/2121 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/6230
Karar No: 2016/2121
Karar Tarihi: 05.04.2016

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/6230 Esas 2016/2121 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, eser sözleşmesinden dolayı alacak tahsilini içermektedir. Davalılar tarafından temyiz dilekçesi sunulmuş ve görüşülmüştür. Kanunun eski hali olan 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesi kapsamında sadece hazır bir malın veya hizmetin günlük yaşamda kullanılan tüketim işleri olarak kabul edildiği belirtilmiştir. Bu nedenle istisna sözleşmelerinden kaynaklı ilişki 4077 sayılı Kanun hükümlerine göre işlem görmemektedir. Mahkeme, Asliye Hukuk Mahkemesi’nin görevli olduğu sonucuna vararak yerel mahkeme kararını bozmuştur. Kanunun 6502 sayılı yürürlükteki hali ve 4077 sayılı eski halindeki farklılıklar ve uygulama koşulları detaylı olarak açıklanmamıştır.

15. Hukuk Dairesi 2015/6230 E. , 2016/2121 K.
"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Tüketici Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalılar vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir.
Dava ve karar tarihlerinde yürürlükte bulunması nedeniyle zaman bakımından uygulanması gereken, 6502 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılan mülga 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun .... gün ve ..... Esas, ...... Karar sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nin görevli olması nedeniyle yerel mahkemece görevsizlik kararı yerine esas hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine, 05.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.