19. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1059 Karar No: 2020/5467 Karar Tarihi: 04.06.2020
4733 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1059 Esas 2020/5467 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın 4733 Sayılı Kanuna aykırı hareket ettiği gerekçesiyle mahkumiyetine karar verildi. Ancak, suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği dikkate alındığında sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasa'nın 8/4. maddesi kapsamında olduğu belirtildi. Ancak, suç tarihinden sonra çıkan kanunlar ile bu madde yürürlükten kaldırıldığı ve atılı suça ilişkin düzenlemenin başka bir madde kapsamına alındığı ifade edildi. Ayrıca, yeni kanunlar ile sanık lehine hükümler getirildiği ve kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği belirtildi. Bu sebeplerle, yerel mahkeme hüküm verme yetkisine sahip olduğu sonucuna varıldı ve hüküm bozuldu. Sonuç olarak, 4733 sayılı Kanun'un 8/4. maddesi kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi kapsamına alındığı, suç tarihinde yürürlükte olan kanun ve sonraki değişikliklerin somut olaya uygulanarak cezaların karşılaştırılması gerektiği, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrasının uygulan
19. Ceza Dairesi 2020/1059 E. , 2020/5467 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 4733 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Katılan vekilinin 05/10/2015 havale tarihli dilekçesinin temyize cevap niteliğinde olduğu gözetilerek yapılan incelemede, Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın/sanıkların eyleminin 4733 sayılı Yasa"nın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 Sayılı Kanun ile 4733 sayılı Yasa"nın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle, Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasa’nın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasa’nın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/1 ya da 3/5, 3/10-son cümle, 3/22, 5/2) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın/sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması, Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 04/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.