MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı ... Başkanlığına ait işyerinde değişen alt işverenler bünyesinde güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı alt işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, davalı şirket ile Belediye arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunmadığını, davacının husumet yönünden reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalı şirket vekili, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, işyerinde üçlü vardiya sistemi uygulandığını, fazla çalışma yapıldığı takdirde ücretinin ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Akdin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 31. maddesinde, hakimin davayı aydınlatma ödevi düzenlenmiş olup, madde uyarınca, hakim uyuşmazlığın aydınlatılmasının zorunlu kıldığı durumlarda, maddi veya hukuki açıdan belirsiz yahut çelişkili gördüğü hususlar hakkında, taraflara açıklama yaptırabileceği, soru sorabileceği ve delil gösterilmesini isteyebileceği düzenlenmiştir.
Somut olayda, mahkeme tarafından hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının dokuz yıldan fazla olan hizmet süresi boyunca sadece on yedi gün yıllık ücretli izin kullandığı varsayılarak, yıllık ücretli izin hesabı yapılmıştır.
Davacının, işyerinde çalıştığı dokuz yılı aşan hizmet süresince on yedi gün yıllık izin kullandığı iddiası hayatın olağan akışına aykırıdır. Mahkemece davanın aydınlatılması ödevi çerçevesinde davacının bu konudaki beyanları alınarak sonucuna göre yıllık ücretli izin alacağı hesaplanması gerekirken, bu yön gözetilmeksizin yazılı şekilde eksik inceleme ile verilmiş olan karar usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamadığı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut uyuşmazlıkta Mahkemece davacının son altı aylık dönemde 17.00-08.00 saatleri arasında çalışarak haftada 21 saat çalıştığı, önceki dönemde ise 12 saat çalışma 24 saat dinlenme esasına göre haftada 7,5 saat çalıştığı belirlenerek hesaplanan fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, davacının çalışma düzenine ilişkin kabul şekli dosya kapsamı ile uyumlu değildir. Yargılama sırasında dinlenen davacı tanığı ..., davacının bir yıl kadar Polatkan Kültür Merkezinde 12 saat çalışıp 12 saat dinlenerek çalışığını, tanık ...davacının 16 saat çalışıp 32 saat dinlendiğini beyan etmiştir. Davacı ile son bir yıl ... Kültür Merkezi"nde birlikte nöbet tuttuğunu beyan eden Tanık ... ise, bir gün 17.00-08.00 saatleri arasında ertesi gün kendisinin 17.00-08.00 saatleri arasında nöbet tuttuğunu, hafta içi gündüz çalışma olmadığını, pazar günü de aynı düzende çalıştıklarını ifade etmiştir. Buna göre, yargılama sırasında dinlenen davacı tanıklarının davacının çalışma düzenine yönelik anlatımları arasında çelişki bulunduğu açıktır. Söz konusu çelişki giderilmeden karar verilmesi isabetsizdir. Ayrıca davacının Alaaddin Parkında çalıştığı dönemde farklı bir çalışma düzeninde çalıştığı tanıklarca ifade edilmiş olup, bu husus açıklığa kavuşturulmadan sonuca gidilmesi de yerinde değildir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporundan davacının haftada kaç gün çalıştığı, hangi vardiya düzeninde çalıştığı ve fazla çalışma süresinin nasıl belirlendiği de tespit edilememektedir. Bilirkişi raporunda 12 saat çalışma 24 saat dinlenme şeklindeki çalışma düzeninde 7,5 saat fazla çalışma yapıldığı belirlenmiş ise de bu sonuca nasıl varıldığı, aynı şekilde 17.00-08.00 saatleri arasında çalışan davacının haftada 21 saat fazla çalışma yaptığı sonucuna nasıl varıldığı da denetlenememektedir. Dosya kapsamında saat bilgisi içermeyen ve çoğu altı günlük puantaj kayıtları bulunmakta olup, bu kayıtlar ile bilirkişi raporunda benimsenen çalışma düzeni ve tanıkların anlatımları uyumlu değildir.
Bu itibarla Mahkemece tanıklar yeniden dinlenilerek tanık anlatımları arasındaki çelişki giderilmeli, özellikle davacının çalıştığı yerler ile bu çalışmaların yapıldığı dönemlerdeki çalışma düzeni açıklığa kavuşturulmalı, çalışmanın vardiyalı olup olmadığı, davacının her bir vardiyada kaç saat çalıştığı, vardiya değişiminin nasıl yapıldığı gibi yönler netleştirilmeli, ayrıca davacının dava dilekçesinde ‘12 saat çalışma 24 dinlenme şeklindeki çalışma düzeninde özellikle gece çalışması yaptığını, ... Kültür Merkezinde çalıştığı sürede ise 4 ay boyunca 16.00-08.00 saatleri arasında, 2 ay ise 18.00-08.00 saatleri arasında çalıştığı’ yönündeki iddiası da dikkate alınarak, dosya kapsamındaki puantaj kayıtları, tanık anlatımları ve diğer tüm deliller yeniden birlikte değerlendirilerek davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı denetime elverişli şekilde belirlendikten sonra fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında bir sonuca varılmalıdır.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 28.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.