Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/9246 Esas 2018/2246 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9246
Karar No: 2018/2246
Karar Tarihi: 13.03.2018

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/9246 Esas 2018/2246 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, işverenin işyerinde çalıştığı sürenin tespiti için dava açmıştır. Mahkeme, davacının 20.3.1995-30.12.1998 tarihleri arasında 1298 gün çalıştığını ve sadece 764 gününün Kuruma bildirildiğini tespit etmiştir. Ancak, davacının hizmet süresinin hesaplanmasında hata yapılmıştır. Bu hata, yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalıdır. Sonuç olarak, Mahkeme Kararı hüküm fıkrasının (2) numaralı bendindeki yanlış ifade düzeltilerek onaylanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Mer'i 506 Sayılı Yasa'nın 79/10 maddesi ve HMK'nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK'nun 438/7. maddesi.

21. Hukuk Dairesi 2016/9246 E. , 2018/2246 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacı ..." ın, davalı işveren ...Uluslararası Nak.Oto.San.Tic.Ltd.Şti.ne ait ... sicil sayılı işyerinde; 20.3.1995 tarihinden önceki çalışma iddiasının, olay tarihinde mer’i 506 sayılı Yasanın 79/10.maddesinde öngörülen 5 yıllık hak düşürücü sürenin fazlasıyla geçmiş olması nedeniyle dinlenemeyeceği anlaşılmakla buna ilişkin talebin bu nedenle reddine, 20.3.1995 – 30.12.1998 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak 1298 gün çalıştığı, 764 günlük çalışmasının Kuruma bildirildiği, asgari ücretli 534 günlük çalışmasının bildirilmediğinin tespitine karar verilmiştir.
Somut olayda; davacının işyerindeki eksik bildirilen toplam hizmet süresinin davacının sigorta kayıtları ve tutuklu kaldığı sabit olan sürelere göre hatalı hesaplanması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK"nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK"nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının (2) numaralı bendi silinerek yerine,
" 20.3.1995 – 30.12.1998 tarihleri arasında, önceden bildirilen süreler ile tutuklu kaldığı 6.7.1998 - 10.9.1998 tarihleri arası dışlanmak suretiyle hizmet akdine dayalı olarak kesintisiz çalıştığının tespitine " rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan ..."ne yükletilmesine, 13.03.2018 gününde oy birliği ile karar verildi.