Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/11511 Esas 2015/4850 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11511
Karar No: 2015/4850
Karar Tarihi: 08.10.2015

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/11511 Esas 2015/4850 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkum olduğu bir dava ile ilgili olan karar incelenmiştir. Sanık, oto kiralama işi yapan bir iş yerine giderek kendisini başka bir kişi olarak tanıtarak sahte bir sürücü belgesi ibraz etmiş ve suça konu aracı kiralayarak daha sonra satmıştır. Mahkeme, Emniyet Müdürlüğü Trafik Tescil Büro Amirliği'nin maddi varlıklarından sayılan sürücü belgesinin kullanılması nedeniyle sanığın kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğine hükmetmiştir. Ancak Ağır Ceza Mahkemesinin görevine giren bu suç nedeniyle mahkeme görevsizlik kararı vermesi gerektiği gözetilmeden hüküm kurulmuştur. Bu nedenle, mahkeme hükmü bozulmuş ve sanığın temyiz itirazları kabul edilmiştir. Kararda geçen kanun maddesi 5237 sayılı TCK'nın 158/1-d maddesidir.

23. Ceza Dairesi 2015/11511 E. , 2015/4850 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın oto kiralama işi yapan katılanın iş yerine giderek kendisini ... olarak tanıtıp araç kiralamak istediğini söylediği, ... adına düzenlenmiş sahte sürücü belgesini ibraz ederek ve suça konu aracı iki günlüğüne kiraladığı, daha sonra aracı katılana iade etmeyip başkasına sattığı olayda; kamu kurumu olan Emniyet Müdürlüğü Trafik Tescil Büro Amirliği"nin maddi varlıklarından sayılan sürücü belgesi kullanılması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 158/1-d maddesinde düzenlenen “kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle” nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK" nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine 08.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.