MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki dava mülkiyeti davacıya ait taşınmazların kesinleşen orman tahdidi içinde bırakılması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini; birleştirilen 2017/89 E. sayılı dava uğranılan zararın TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini için açılan ilk davada saklı tutulan bölümün tahsili; birleştirilen 2014/442 E. sayılı dava ise tapu iptal ve tescil istemlerine ilişkin olup, yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı ve davalı Hazine vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

Dava; mülkiyeti davacıya ait taşınmazların kesinleşen orman tahdidi içinde bırakılması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini; birleştirilen 2017/89 E. sayılı dava uğranılan zararın TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini için açılan ilk davada saklı tutulan bölümün tahsili; birleştirilen 2014/442 E. sayılı dava ise tapu iptal ve tescil istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma kararına uyularak dava ve birleştirilen 2017/89 Esas sayılı davaların kabulü ile toplam 633.688,00 TL tazminat bedelinin davalı Hazine"den tahsiline, birleştirilen 2014/442 Esas sayılı davanın kabulü ile taşınmazların tapu kaydının iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı Hazine vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, dava konusu Kocaeli ili, ... ilçesi, ... köyü 344 ve 345 parsel sayılı taşınmazların 22.10.1956 tarihinde arazi kadastrosu sırasında davacı adına tespit ve tescil edildiği, 2006 yılında taşınmazlara “Devlet ormanı olup satılmaz devredilemez” şerhinin konulduğu, davacı tarafından açılan orman kadastrosuna itiraz davalarının reddedildiği ve Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiği, 344 parsel sayılı taşınmazın 15.686,00 m2"lik kısmının ve 345 parselin tamamının fiilen orman sınırları içerisinde kaldığı anlaşılmıştır.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre, arazi niteliğindeki taşınmazlara gelir metodu esas alınarak tazminata hükmolunmasında ve birleştirilen 2014/442 Esas sayılı davanın kabulü ile 344 parsel sayılı taşınmazın 15.686,00 m2"lik kısmının, 345 parselin ise tamamının tapu kaydının iptali ile orman vasfı ile hazine adına tesciline karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Dava konusu taşınmazın değeri, asıl dava tarihi itibariyle belirlendiğine göre hükmedilen tüm bedele asıl dava tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesi gerekirken; asıl davada dava dilekçesinde belirtilen kısma dava tarihinden, bakiye kısma ise ıslah tarihinden; birleştirilen 2017/89 E. sayılı dosyada hükmedilen kısım için ise ek dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi,
2-Asıl dava ile birleştirilen 2017/89 E. sayılı davanın konusu ve tarafları aynı olup, davada vekille temsil olunan davacı lehine asıl ve birleştirilen ek davada hükmedilen toplam miktar üzerinden karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12/2 maddesi gereğince hesaplanacak nispi vekalet ücretinden, asıl davada takdir edilen vekalet ücreti mahsup edilerek bakiyeye karar verilmesi gerekirken,asıl davada hükmedilen vekalet ücreti göz önünde bulundurulmadan ek dava yönünden fazla vekalet ücretine hükmedilmesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden;
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının;
1- Asıl dava açısından 1 numaralı bendindeki (40.000,00 TL kısmının davanın açıldığı 11.04.2013 tarihinden, 473.495,20 TL kısmının ise ıslah tarihi olan 25.03.2014) kelimelerinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, yerine (11.04.2013 tarihinden) ibaresinin yazılmasına,
2- Birleştirilen 2017/89 E. sayılı dosya açısından 1 numaralı bendindeki (02.06.2017) tarihinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, yerine (ilk dava tarihi olan 11.04.2013) ibaresinin yazılmasına,
3- Birleştirilen 2017/89 E. sayılı dosya açısından vekalet ücretine ilişkin 4 numaralı bendindeki (12.365,42) sayısının hüküm fıkrasından çıkartılmasına, yerine (4.807,71) sayısının yazılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davacıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 24/11/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.