5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/8516 Esas 2021/12900 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/8516
Karar No: 2021/12900
Karar Tarihi: 11.10.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/8516 Esas 2021/12900 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar, 5607 Sayılı Kanuna muhalefetten dolayı hükümlülük ve müsadere cezası verilmesi yönündeydi. Ancak mahkemenin kararı temyiz edildi ve sonucunda şu hususlar belirtildi:
- Sanığın eylemi, 5607 Sayılı Kanunun 3/11. maddesi kapsamında kalıyor. Ancak daha sonra yayımlanan 6545 ve 7242 Sayılı Kanunlar da içinde bulunduğu madde ve fıkraların uygulanması gerekiyor.
- 7242 Sayılı Kanunun 61. maddesi, eşyanın değerinin düşük olması halinde cezanın indirilmesini öngörüyor. Ayrıca, 7242 Sayılı Kanunun 62. maddesi, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale geldiğini belirtiyor.
- TCK'nun 53. maddesi uygulamasında Anayasa Mahkemesi'nin kararına dikkat edilmesi gerekiyor.
- Nakil aracının kaçakçılık amaçlı kullanılmak üzere sanığa teslim edildiği delillerle kanıtlanmadığı için aracın müsadere edilmesi gerekiyor.
Kanun Maddeleri:
- 5607 Sayılı Kanunun 3/11, 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddeleri
- 6455, 6545 ve 7242 Sayılı Kanunlar

7. Ceza Dairesi 2021/8516 E. , 2021/12900 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11.04.2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. madde ve fıkraları) somut olaya uygulanarak, belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- TCK"nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Araç kayıt maliki ..."ın; kardeşi olması nedeniyle nakil aracını sanığa teslim ettiğini, kaçak motorin taşıyacağından haberi bulunmadığını beyan etmesi karşısında, nakil aracının kaçakçılık suçunda kullanılması amacıyla sanığa teslim edildiğine dair dosya kapsamında delil bulunmadığı gözetilerek ... plakalı aracın iyiniyetli üçüncü kişiye ait olduğu anlaşılmakla iadesi yerine; müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.