Mahkemesi : Konya 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 15/07/2014
Numarası : 2013/205-2014/377

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde 13/09/2001-06/04/2013 tarihleri arasında laminasyon makinesi operatörü olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız şekilde sonlandırıldığını bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacı ve bazı işçilerin toplu olarak işten ayrıldıklarını, işten ayrıldıktan hemen sonra başka bir işte çalışmaya başladığını, bunun üzerine devamsızlık tutanakları tutularak davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, tüm alacaklarının ödendiğini ve başka bir alacağının da bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanacak şekilde sonlanıp sonlanmadığı, buna bağlı olarak da davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı; bir kısım işçilerin davalıyı Bölge Çalışma Müdürlüğüne şikayet etmesi üzerine, davalı muhasebe müdürü tarafından geçmişe yönelik genel tatil tahakkuku olan bordrolar imzalatılmak istendiğini, bir kısım işçilerin bunu kabul etmediğini, bunun üzerine davalı işveren muhasebe müdürünün “bordroları imzalamayanları işten çıkartıyorum” şeklinde beyanda bulunulmak suretiyle iş akdinin sonladırıldığını iddia etmiş; davalı ise davacının bahsettiği olay esnasında orada vardiyası farklı olması nedeniyle işyerinde bulunmadığını, bu nedenle davacının iş akdinin işveren tarafından sonlandırılmadığını savunmuş; mahkemece dosyada yazılı bir feshin bulunmaması ve 4857 sayılı Yasanın 20. maddesi uyarınca feshin haklı ve geçerli nedenle yapıldığı hususunun davalı işverence ispat edilememiş olması sebebiyle davalı işveren tarafından yapılan feshin haksız olduğu gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
Dosyada bulunan tanık beyanları ve davacı asilin emsal dosyalarda tanık olarak vermiş olduğu beyanlarda; iş akdinin feshine dayanak yapılan olayın gündüz vardiyasında yaşandığı, oysa davacının gece vardiyasında çalıştığı, olay esnasında işyerinde bulunmadığı, olayı iş arkadaşlarından telefonda öğrendiği, bu nedenle olayın doğrudan muhatabı olmadığı, buna rağmen iş akdinin sonlandığını düşünerek işe gitmediği sabittir. Diğer yandan davalının davacının işe gelmemesi üzerine 06-09.04.2013 tarihleri arasında devamsızlık tutanakları tuttuğu ve 09.04.2013 tarihinde noter kanalı ile ihtarname göndererek davacının devamsızlık için mazareti varsa sunmasını aksi halde iş akdinin 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/II-g maddesi gereği feshedileceğini bildirdiği anlaşılmaktadır. Tüm bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde davacının feshe ilişkin bildirdiği olayın muahatabı olmadığı, davacının işe devam etmediği, bunun üzerine iş akdinin davalı tarafından devamsızlık haklı nedenine dayalı ve usulüne uygun olarak feshedildiği, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamadığı açıktır. Mahkemece bu husus gözetilmeksizin kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir.
3-Kabule göre de mahkemece dava konusu alacaklara ıslah dilekçesi ile faiz talep edilmediği gerekçesi ile, kabul edilen alacaklar yönünden sadece dava dilekçesi ile talep edilen kısımlar yönünden faiz işletilmesine karar verilmiştir. Oysa dava dilekçesi incelendiğinde davanın belirsiz alacak davası olarak açıldığı anlaşılmakla, dava belirli hale geldikten sonra talep miktarını artırmak için verilen dilekçenin ıslah dilekçesi niteliğinde olmayıp harç tamamlama işlemi niteliğinde olduğu gözönüne alındığında; harç tamamlama işlemi yönünden tekrar faiz işletilmesi talebi gerekli olmayıp, tüm alacak miktarı yönünden faize hükmedilebilmesi için dava dilekçesi ile dava konusu alacaklara faiz işletilmesi talebinde bulunulması yeterlidir. Mahkemece hatalı değerlendirme yapılarak, davanın belirsiz alacak davası olarak açıldığı gözetilmeksizin ıslah dilekçesi ile faiz talep edilmediğinden bahisle talep edilen tüm alacak miktarına faiz işletilmemesi hatalı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 11.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.