Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davacının 01/05/2012 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, 23/05/2003 tarihli Bağ-Kur’a giriş bildirgesi ile kayıt olmuş ve davalı Kurumca vergi dairesi kaydının 01/12/1988 tarihinden itibaren devam etmesine rağmen, davalı Kurumca 1479 sayılı Yasanın geçici 18.maddesi nedeniyle 04/10/2000 tarihinden itibaren Bağ-Kur sigortalılığının geçerli sayılarak başlatıldığı, bu nedenle, davacının 01/12/1988-03/10/2000 tarihleri arasındaki süreleri 04/08/2003 tarihinde borçlanmış olmasına rağmen bu sürenin geçerli sayılmaması nedeniyle askerlik borçlanması da dahil edilerek 1479 sayılı Yasanın geçici 10/g maddesi gereğince 50 yaş 9000 gün ve 25 yıl sigortalılık süresi yönünden yaşlılık tahsis şartlarını taşımasına rağmen kurumca bu sürenin kabul edilmemesi nedeniyle eldeki davaya açmış ve mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, davacının 01/12/1988-03/10/2000 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamındaki Bağ-Kur sürelerinin geçerli olduğuna dair kabulü yerinde ise de; davacının tahsis talebinde bulunduğu 27/04/2012 tarihli hesap ekstresinde 30/04/2012 tarihi itibari ile 1167,52 TL’lik prim borcunun bulunduğu anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Yasanın 24, 25, 35 ve devamı maddeleri ile geçici 10. maddesidir. Geçici 10. maddenin 2. fıkrasının (a) bendi gereğince yaşlılık aylığı tahsisi için, 25 tam yıl primi ödenmiş sigortalılık ve 44 yaş şartına tabi olup, yaşlılık aylığı tahsisi için 1479 sayılı Yasanın 35. maddesi gereği davacının “yazılı talepte bulunması, talepte bulunduğu tarihte prim ve her türlü borçlarını ödemiş olması” gerektiği gözetilerek, ihtilaf konusu olup mahkemenin kabulüne konu olan ve tahsiste esas alınan tüm sigortalılık sürelerine yönelik, davacının tahsis talep
tarihi itibariyle prim borcunun bulunup bulunmadığı, bu borcun 25 yılı aşan sigortalılık süresine ait olup olmadığı, Kurumdan sorularak, 25 yılı aşkın sürelere ait prim borcunun olduğunun anlaşılması halinde, şimdiki gibi, tahsis talep tarihini takip eden ay başından itibaren, 25 yıllık sürenin içerisine dahil olan sürelere ait olması halinde, yani, prim borcunun varlığı halinde ise, usul ekonomisi gözetilerek belirlenecek prim borcunu davacıya ödemesi için makul süre verilerek, prim borçlarının ödendiği tarihi takip eden ay başından itibaren yaşlılık aylığı tahsisi gerektiği gözetilerek, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, isabetsizdir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.