Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9600 Esas 2019/2337 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9600
Karar No: 2019/2337
Karar Tarihi: 06.03.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9600 Esas 2019/2337 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkum edildiği bir davada, sanığın suçlamayı kabul etmemesi ve şirketin eski müdürünün de aynı suçtan mahkum edildiğinin beyan edilmesi üzerine, tüm delillerin birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmediği için eksik araştırma ve inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulduğu belirlendi. İstanbul Anadolu 14. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2011/1599 Esas, 2014/504 Karar sayılı ilamı ile ilgili evrakların dosyaya alınması gerektiği, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle sanığın durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği ve adli sicil kaydına göre tekerrür oluşturan hükümlülüğü bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin 6. ve 7. fıkralarının uygulanmaması gerektiği sonucuna varılarak karar bozuldu.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 58. maddesi. 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/9600 E. , 2019/2337 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

... Bil. Sis… Ltd. Şti"nin müdürü olan sanığın, istem yazısının tebliğine rağmen 2008 yılına ilişkin defter ve belgeleri ibraz etmediğinin iddia edildiği davada; sanığın, “... Bilişim sistemleri ltd. Şti"ni 2010 yılında satın aldım. Ben satın aldığımda 2008 yılına ait belgeler şirkette yoktu. O nedenle tebligat yapılmasına rağmen şirketle ilgili defter ve belgeleri vergi dairesine teslim edemedim. Suç işleme kastım yoktur.” diyerek suçlamayı kabul etmemesi; 21 Mayıs 2010 tarihli Ticaret Sicil Gazetesinde yayınlanan şirkete ait 12.05.2010 tarihli ortaklar kurulu kararına göre de sanığın şirkete müdür olarak atandığının anlaşılması; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde, şirket eski müdürü olan ..."in de 2008 takvim yılına ait defter ve belgeleri ibraz etmeme suçundan dolayı İstanbul Anadolu 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/1599 Esas ve 2014/504 Karar sayılı ilamı ile mahkûm edildiğini beyan etmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından,
1-Hisse devri yapan şirket ortakları ile hisse devralan şirket ortaklarının tanık olarak dinlenmeleri, suça konu defter ve belgeleri sanığa teslim edilip edilmediğinin sorularak varsa buna ilişkin evrak suretlerinin de dosya arasına alınması,
2-Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde bahsettiği İstanbul Anadolu 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/1599 Esas, 2014/504 Karar sayılı ilamının dosyaya celbi ile incelenmesi,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
3-Kabule göre de;
a)Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b)Adli sicil kaydına göre tekerrür oluşturan hükümlülüğü bulunan sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinin 6. ve 7.fıkralarının uygulanmaması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz talebi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, kazanılmış hakkın gözetilmesine 06.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.