Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/9179 Esas 2021/3685 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9179
Karar No: 2021/3685
Karar Tarihi: 18.03.2021

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/9179 Esas 2021/3685 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kenevir ekme suçunu işlediğine hükmetmiştir. Ancak dosyadaki bilgi ve belgelere göre suç, esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçu mu yoksa sadece kendi kullanımı için kenevir ekme suçu mu oluşturduğuna ilişkin delillerin tartışma ve değerlendirme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu ve mahkemenin görevsizlik kararı vermesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş, sanığın ceza yönünden kazanılmış hakkı saklı tutulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 2313 sayılı Yasanın 23. maddesinin 5. fıkrasının 1. cümlesi: Esrar elde etmek amacıyla kenevir ekmenin suç olduğunu belirtir.
- 2313 sayılı Yasanın 23. maddesinin 5. fıkrasının 2. cümlesi: Münhasıran kendi kullanımı için kenevir ekmenin suç olmadığını belirtir.
- 6545 sayılı Kanun: 2313 sayılı Kanunun 23. maddesinde değişiklik yapmıştır.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1: Mahkeme kararlarının temyiz edilebileceğini belirtir.
- 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi: Hükmün bozulmasının kazanılmış hakları etkilemeyeceğini belirtir.

10. Ceza Dairesi 2020/9179 E. , 2021/3685 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : MUDURNU Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yapılan arama üzerine dikili olarak ele geçirilen farklı boylardaki kenevirlerden olgunlaştıklarında elde edilecek esrar miktarı ile dosya içerisindeki diğer bilgi ve belgelere göre, sanığın eyleminin 2313 sayılı Yasanın 23. maddesinin 5. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçunu mu yoksa aynı fıkranın 2. cümlesinde düzenlenen münhasıran kendi kullanımı için kenevir ekme suçunu mu oluşturduğuna ilişkin delilleri tartışma ve değerlendirme görevinin suç tarihinden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla 2313 sayılı Kanunun 23. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte, üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. ve 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 18.03.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.