MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/05/2017 tarih ve 2016/355 E- 2017/238 K. sayılı kararın davalı şirket vekili ve davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 10/05/2018 tarih ve 2017/1620 E- 2018/523 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı şirket vekili ve davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin “(T)AMER (S)ANAYİ (T)İCARET” unvanı ile ticari hayatına 1977 yılında başladığını, 1994 yılında kurumsallaşarak “Tamer Grup” olarak pek çok alanda ulusal ve uluslararası sektörde hizmet verdiğini, 25.12.1986 tarihinden geçerli olmak üzere 6. ve 19. sınıflarda 176869 numara ile tescilli “TST TMR Çelik Kalıp+Şekil” markasının ve 11.12.2012 tarihinden geçerli olmak üzere 19 ve 37. sınıflarda 2012/193217 numara ile tescilli “TST Tamer Kalıp ve İskele Sistemleri” markaları bulunduğunu, söz konusu markaların seri niteliğinde olması amacıyla “TST Tamer İskele ve Kalıp Sistemleri” markasını 06, 07, 19, 35, 37 ve 40. sınıflarda tescil ettirmek için marka tescil başvurusunda bulunduğunu, davalı şirket tarafından 556 sayılı KHK’nın 8/1-b, 8/5 ve 35. maddelerine dayanarak yaptıkları itirazları sonucunda marka başvurusundan 06.ve 07. sınıftaki mal ve hizmetlerin tamamı, 35. sınıftaki mal ve hizmetlerin ise bir kısmının başvuru kapsamından çıkarıldığını, bu karara yapılan itirazın da ret edildiğini ileri sürerek TPMK YİDK ‘nun 2016-M-7085 sayılı kararın iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, başvuru markası ile davalı adına tescilli “tst” markasının karakteristik olarak birbirine benzediğini, farklı sınıflardaki markanın davacıya kazanılmış hak sağlamayacağını, kötü niyetli olarak asli unsurlara tali unsurlar eklemek suretiyle başvuru markasının oluşturulduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, başvuru kapsamından çıkartılan 06, 07, 35. sınıftaki mal ve hizmetlerin itiraza mesnet markada da bulunduğu, mal/hizmetlerin aynı veya aynı tür veya benzer olduğu, “TST TAMER Kalıp ve İskele Sistemleri" ibaresini içeren marka ile davalının “tst” ibarelerinin görsel ve işitsel bakımdan sadece “tst” ibaresi bakımından benzer olduğu, davalı markasında yer alan “tst” ibaresinin davalı markalarını akla getirmediği, seri marka izlenimi yaratmadığı, markaların 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi anlamında iltibasa yol açacak kadar benzer olmadıkları, davacı markalarının tanınmış marka olduğu yönünde bir kanaat oluşmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne TPMK YİDK’nun 2016-M-7085 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket vekili ve davalı kurum vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket vekili ve davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Dava, marka başvurusunun nisbi nedenle reddine dair TPMK YİDK kararının iptali istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince dava sadece, markalar arasında karıştırılma ihtimalinin bulunmadığı ve davalı markalarının tanınmış marka olmadıkları gerekçesiyle reddedilmiştir.
556 sayılı KHK 8/1-b maddesine göre, tescil için başvurusu yapılan marka, tescil edilmiş veya tescil için daha önce başvurusu yapılmış bir marka ile aynı veya benzer ise ve önceki markanın kapsadığı mal veya hizmetlerle aynı veya ilişkilendirilebilecek ölçüde benzer ise markalar arasında karıştırılma ihtimalinin bulunduğu kabul edilir ve önceki marka sahibinin itirazı halinde sonraki tarihli başvuru reddedilir.
Somut uyuşmazlıkta, davacıya ait 2015/18085 sayılı başvuru markası “TST Tamer İskele ve Kalıp Sistemleri” kelimelerinden ret gerekçesi yapılan davalı markası ise "tst" ibaresinden oluşmaktadır. Taraf markalarında yer alan “TST” ibaresi, hem davacı ve hem de davalı markalarının ayırt edici unsuru olup, davacıya ait başvuru markasında ayrıca yer alan “TAMER” ibaresi markayı farklılaştıracak nitelikte değildir. Bir markanın tek ve münhasıran ayırt edici nitelikte olan unsuruna, bir başka ayırt edici unsur eklenmesi markayı ayırt edici kılmaya yetmez. O halde, taraf markaları arasında aynı/benzer emtialar yönünden karıştırılma ihtimalinin bulunduğunun kabulü gerekirken, hatalı gerekçe ilk derece mahkemesince davanın kabulüne ve Bölge Adliye Mahkemesince de istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum ve davalı şirket vekillerinin temyiz istemlerinin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 11/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.