MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 05/06/2015 gününde verilen dilekçe ile önalım hakkından kaynaklanan tapu iptali ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 06/04/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ön alım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Davalı vekili, yasal ön alım hakkının süresinde kullanılmadığını belirterek davanın süre yönünden reddine, olmadığı takdirde taşınmazın rayiç bedeli üzerinden davanın kabulüne karar verilmesini beyan etmiştir.
Mahkemece, davadan feragat nedeniyle "Esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına" karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili Av. ... 19/02/2016 tarihli dilekçesi ile davadan feragat ettiğini bildirmiş, dosyada mevcut 03/06/2015 tarihli vekaletnamesinde davadan feragate yetkili bulunduğu anlaşılmıştır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 307. maddesinde feragatin, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesi olduğu belirtilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun “Feragat ve kabulün şekli” başlıklı 309. maddesi hükmüne göre de feragat ve kabul, dilekçeyle veya yargılama sırasında sözlü olarak yapılır. Feragat ve kabulün hüküm ifade etmesi, karşı tarafın ve mahkemenin muvafakatine bağlı değildir. Kısmen feragat veya kabulde, feragat edilen veya kabul edilen kısmın, dilekçede yahut tutanakta açıkça gösterilmesi gerekir. Feragat ve kabul, kayıtsız ve şartsız olmalıdır.
Davadan feragat, davacının açmış olduğu davadaki talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesidir. Davacının, davalı taraftaki mecburi dava arkadaşlarından (davalılardan) biri hakkındaki davadan feragat etmesi diğer mecburi dava arkadaşlarını (davalıları) da etkiler. Yani bu halde mahkemece bütün davalılar hakkındaki davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmesi gerekir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun "Feragat ve kabul halinde yargılama gideri" başlıklı 312. maddesi hükmüne göre, feragat veya kabul beyanında bulunan taraf, davada aleyhine hüküm verilmiş gibi yargılama giderlerini ödemeye mahkum edilir. Feragat ve kabul talep sonucunun sadece bir kısmına ilişkin ise yargılama giderlerine mahkumiyet, ona göre belirlenir.
Davalı, davanın açılmasına kendi hali ve davranışıyla sebebiyet vermemiş ve yargılamanın ilk duruşmasında da davacının talep sonucunu kabul etmiş ise yargılama giderlerini ödemeye mahkum edilmez.
Yukarıda belirtildiği üzere feragatin kati bir hükmün hukuki neticelerini hasıl edeceği hükme bağlanmıştır. Yine belirtmek gerekir ki feragatin geçerliliği karşı tarafın muvafakatine bağlı değildir. Etkisini onu yapanın tek yönlü irade beyanı ile doğurur. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamaları da bu doğrultudadır. (11.4.1940 tarihli ve 70 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.5.1992 tarihli ve 1992/2-250/364 sayılı kararı)
Somut olaya gelince; davacı vekili davadan feragat etmiş, dosya arasındaki vekaletnamesine göre feragate yetkili olduğu anlaşıldığından davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken davanın konusuz kaldığından bahsedilerek esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulması doğru olmamıştır.
Diğer yandan davanın reddi ile davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken vekalet ücretine yer olmadığına karar verilmiş olması da doğru görülmemiş, hükmün bu nedenlerle bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile; hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.