Esas No: 2022/304
Karar No: 2022/2424
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/304 Esas 2022/2424 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin verdiği karara göre, bir çift arasındaki karşılıklı boşanma ve ziynet alacağı davasında, erkek tarafından yapılan temyiz itirazları karşılıksız kalmıştır. Ancak, kararın dayandığı delillerin takdirinde yanlışlık görülerek bozulmaya karar verilmiştir. Davacı-davalı erkeğe yüklenen hakaret kusurunun davalı-davacı kadına yüklenmesi gerektiği ve boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğu kabul edilmiştir. Bu nedenle, maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddedilmesi gerektiği hatalı kusur belirlemesi sonucu yazılı şekilde hüküm kurulmasının doğru olmadığı belirtilmiştir. Kararı veren mahkeme, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. maddelerine atıfta bulunmuştur. Bu maddeler, evlilik birliğinin temelden sarsılmasına sebep olan olaylarda tarafların kusurluluğuna dair hükümler içermektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, karşı davanın kabulü, hükmedilen nafaka ve tazminatlar, reddedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflar arasındaki evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı olarak karşılıklı açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda, ilk derece mahkemesince davacı-davalı erkeğin “ hakaret ettiği ve fiziksel şiddet uyguladığı”, davalı-davacı kadının ise “ortak konutu terk ederek birlikte yaşamaktan kaçındığı”, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davacı-davalı erkeğin ağır, davalı-davacı kadının ise az kusurlu olduğu kabul edilerek her iki davanın kabulü ile boşanmaya ve ferilere karar verilmiştir. Taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine bölge adliye mahkemesince, davacı-davalı erkeğin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı-davacı kadının istinaf başvurusu hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Davacı-davalı erkek, dilekçelerinde kadının hakaret ettiği vakıasına dayanmış olup dinlenen tanık beyanları ile de bu vakıa ispatlanmıştır. Bununula birlikte davalı-davacı kadın da dilekçelerinde hakaret vakıasına dayanmış olmasına rağmen bu vakıa tanık beyanları veya başka delil ile ispatlanamamış olmasına rağmen mahkemece davacı-davalı erkeğe hakaret kusuru yüklenmiştir. Hal böyle olunca davacı-davalı erkeğe yüklenen hakaret kusurunun erkekten çıkartılarak, davalı-davacı kadına hakaret kusurunun yüklenmesi ve tarafların kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışlarına göre boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekir. O halde davacı-davalı erkeğin ağır, davalı-davacı kadının ise az kusurlu olduğunun kabulü doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebep olan olaylarda taraflar eşit kusurludur. Boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu eş yararına maddî ve manevî tazminata karar verilemez. Davalı- davacı kadın yararına Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. madde koşulları oluşmamıştır. O halde davalı-davacı kadının maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer itirazların yukarıda 1. bentte gösterilen sebeplerle reddi ile hükmün ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatrana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karadan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.14.03.2022 (Pzt)
