MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı idare vekili ile bir kısım davalılar vekilinin istinaf başvurusu üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi"nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Trabzon 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2017/100 E. - 2018/45 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin verilen karara karşı, davacı idare vekili ile bir kısım davalılar vekillerinin istinaf başvurusunun Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun 14/3. maddesi uyarınca kamulaştırma davalarında paydaşlar arasında zorunlu dava arkadaşlığı yoktur.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 5219 sayılı Kanunla değişik HUMK’un 427. maddesi uyarınca, 47.530,00-TL"den az olan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin hükümler kesindir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin temyiz dilekçesinin davalı ... dışındaki davalılar yönünden reddine karar verildikten sonra, adı geçen davalı yönünden temyiz isteminin incelenmesinde;
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Trabzon 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/100E.- 2018/45 K. sayılı kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Trabzon ili, ... ilçesi, ... mahallesi, 1334 ada 18 parsel sayılı taşınmazın zeminine 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesi uyarınca emsalin üstün ve eksik yönleri belirlenip kıyaslaması yapılarak; üzerindeki yapılara aynı kanunun 11/1-h maddesi uyarınca resmi birim fiyatları esas alınıp yıpranma payı düşülerek değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
Dava konusu taşınmaz üzerindeki yapının değeri tespit edilirken, değerlendirme yılına ait Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Yapı Yaklaşık Birim Maliyet Fiyatları uygulanması ile yetinilmesi gerekirken, yapı sınıfına ait değerlendirme yılındaki m² bedeline ayrıca endeks ilavesi suretiyle fazla bedele hükmedilmesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden;
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının;
a- 2.paragrafındaki (247.337,09) sayısının hüküm fıkrasından çıkartılmasına, yerine (246.077,18) sayısının yazılmasına
b- 5. paragrafındaki (247.337,09) sayısının hüküm fıkrasından çıkartılmasına, yerine (246.077,18) sayısının yazılmasına, aynı paragrafın 3.satırındaki (bu miktarın davalılara) kelimelerinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, yerine (126.253,90 TL"sinin davalı ..."a, kalan 119.823,28 TL"sinin diğer davalılara tapu kaydı ve veraset ilamındaki payları oranında) ibaresinin yazılmasına,
c- Ayrı bir bendi olarak (Davacı idare tarafından fazla depo edilen 1.299,91 TL"nin idareye iadesine,) cümlesinin yazılmasına,
Hükmün böylece HMK"nın 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 24/11/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.