Esas No: 2022/192
Karar No: 2022/2485
Karar Tarihi: 16.03.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/192 Esas 2022/2485 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir karşılıklı boşanma davasında kadının davasının kabul edilmesi, kusur belirlemesi, kadın lehine nafakalar ve tazminatlar ile erkeğin reddedilen tazminat talepleri yönünden hüküm verdi. Kadın, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafakalar ile tazminatların miktarı yönünden katılma yoluyla temyiz etti. Mahkeme, erkeğin tüm temyiz itirazlarının ve kadının çoğu temyiz itirazlarının yersiz olduğunu belirtti. Ancak kadın yararına hükmolunan maddî tazminatın daha uygun miktarda takdir edilmesi gerektiğini ve hükmün bu sebeple bozulduğunu belirtti. Mahkeme, kararda Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 maddesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerinin hakkaniyet ilkesine göre dikkate alınması gerektiğini belirtti.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen nafakalar ve tazminatlar ile kendisinin reddedilen tazminat talepleri yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafakalar ile tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, kadın yararına hükmolunan maddî tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddî tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşagıdaki yazılı harcın Nuh ...'e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Şule'ye geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 16.03.2022 (Çar.)
