Esas No: 2021/8998
Karar No: 2022/2526
Karar Tarihi: 16.03.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/8998 Esas 2022/2526 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2021/8998 E. , 2022/2526 K. boşanma-nafaka davasına ilişkin hükümde, davalı-davacı erkek tarafından kadının boşanma ve tedbir nafakası davalarının kabulü, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen nafaka ve tazminatlar, reddedilen tazminat talepleri, kadının ziynet alacağı talebi hususunda esasa ilişkin hüküm kurulmaması ve bu talebe ilişkin vekâlet ücretine hükmedilmemesi yönünden temyiz edilmesi sonucunda temyiz dilekçesinin reddine karar verildiği belirtiliyor. Ayrıca bölge adliye mahkemesinin bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik kararının kesin olduğu ve erkeğin bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerektiği belirtiliyor.
6100 Sayılı HMK'nın 362 nci maddesinin 1 inci fıkrasının b bendi uyarınca \"Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar\" temyiz edilemeyeceği, 02.12.2016 tarihli 6763 Sayılı Kanun'un 44 üncü maddesi ile de 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298 inci maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörüldüğü ve karar tarihi itibarıyla bu miktarın \"78.630,00 TL\" olarak belirlendiği ifade ediliyor.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Nafaka
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından kadının boşanma ve tedbir nafakası davalarının kabulü, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen nafaka ve tazminatlar, reddedilen tazminat talepleri, kadının ziynet alacağı talebi hususunda esasa ilişkin hüküm kurulmaması ve bu talebe ilişkin vekâlet ücretine hükmedilmemesi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 16.03.2022 günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına gelen olmadı. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-davacı erkeğin bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 Sayılı HMK'nın 362 nci maddesinin 1 inci fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 Sayılı Kanun'un 44 üncü maddesi ile de 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298 inci maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyla bu miktar "78.630,00TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda davalı-davacı kadın tarafından açılan Türk Medeni Kanunu’nun 197. maddesi kapsamındaki tedbir nafakası davasında, davacı davalı kadın yararına aylık 450 Türk lirası, ortak çocuklar yararına da aylık 250’şer Türk lirası tedbir nafakasına hükmedilmiştir. Davacı-davalı kadın ve ortak çocuklar yararına hükmedilen bir yıllık nafaka miktarı göz önüne alındığında bölge adliye mahkemesinin bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik kararı kesindir. Bu nedenle erkeğin; bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2- Davalı-davacı erkeğin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı-davacı erkeğin, bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, sair temyiz itirazlarının reddi ile hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 16.03.2022 (Çrş.)