MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 18/03/2008 tarih ve 2007/269-2008/52 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2006/20621 ve 2006/20620 sayılı “Şekil + SHIP SHAK” ibareli 29 ve 30. sınıf malları kapsayan marka başvurusunda bulunduğunu, davalı tarafça dava dışı şirkete ait 11606 ve 30010 sayılı “ŞİP ŞAK” ve “Şipşak” ibareli 29 ve 30. sınıf malları kapsayan markalar mesnet alınarak başvurunun 2007/M-6101 ve 2007/M-6104 sayılı kararlar ile 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi uyarınca 29. sınıf bakımından tüm 30. sınıfta kısmen reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, zira işaretlerin benzer olmadığını ileri sürerek redde mesnet markalar ile müvekili marka başvurularının benzer olmadığının tespitine ve 2007/M-6101 ve 2007/M-6104 sayılı kararların iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, kurum kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, başvurular ile redde mesnet alınan markaların benzerlikleri hususu kurum kararlarının iptali istemi ile inceleneceği ve ayrıca tespit davası açılmasına cevaz veren bir düzenlemenin bulunmadığı hususları nazara alındığındatespit isteminin reddi gerektiği, kurum kararlarının iptali bakımından ise redde mesnet markaların kapsamlarında 29 ve 30. sınıf malların bulunduğu, başvurulardan reddedilen malların da 29 ve 30. sınıfta yer alan aynı veya benzer nitelikte mallar olduğu, başvurularda şekil unsuru bulunsa da “SHIP SHAK” ibaresinin asıl ve ayırt edici nitelikte olduğu, redde mesnet markaların da asıl unsurunun “ŞİP ŞAK” olduğu, teleffuz bakımından aynı oldukları, genel izlenim bakımından farklılık olsa da tescili istenen malların fiyatlarının göreceli olarak ucuz olması, tüm ülke genelinde pazarlanması, tüketim miktarlarının çok fazla olması, benzer profildeki tüketicilerin benzer ihtiyaçlarını karşılaması, aynı satış noktalarında aynı veya yan yana bulunan raflarda pazarlandıkları, potansiyel tüketicilerin anılan olgular nedeniyle markaların kullanıldığı ürünlerle ilgili satın alma tercihlerini çok kısa bir zaman dilimi içinde kullandıkları düşünüldüğünde, markaları farklı zamanlarda gören tüketicilerin yanılmaları ve markaları birbirleriyle karıştırmaları kaçınılmaz olacağı, bu nedenle markalar arasında KHK’nın 7/1-b maddesi anlamında benzerlik olduğu, dolayısıyla kararların yerinde olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, marka başvurusunun 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi uyarınca kısmen reddine dair verilen TPMK YİDK kararının iptali talebine ilişkindir.
Davacı tarafça, 2006/20621 ve 2006/20620 sayılı “Şekil + SHIP SHAK” ibareli 29 ve 30. sınıf malları kapsayan marka başvurularında bulunulmuş, davalı tarafça başvuruların 11606 ve 30010 sayılı “ŞİP ŞAK” ve “Şipşak” ibareli 29 ve 30. sınıf malları kapsayan markalar mesnet alınarak kısmen reddine karar verilmiştir. Mahkemece, YİDK kararlarının yerinde olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, dava konusu başvuruların “Şekil + SHIP SHAK” ibareli olduğu, şekil unsuru da içerdiği, buna karşı redde mesnet alınan markaların düz beyaz zemin üzerine “ŞİP ŞAK” ve “Şipşak” ibareli olduğu, bu durum karşısında markalar arasında aynılık veya ayırt edilemeyecek derecede bir benzerliğin bulunmadığı ve 556 sayılı KHK’nın KHK’nın 7/1-b maddesi koşullarının oluşmadığı nazara alınarak davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün davacı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 11/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.