Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/264 Esas 2019/9220 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/264
Karar No: 2019/9220
Karar Tarihi: 30.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/264 Esas 2019/9220 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın mağduruna yönelik kasten yaralama suçundan mahkumiyetini onadı. Ancak, sanığın daha önce aynı suçtan mükerrir olduğuna dikkat çekildi ancak tekerrür hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle cezası adli para cezasına çevrildi. Bunun yanı sıra, Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi, infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtildi. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 50/1-a, 52/2, 58/1 ve 86/2 maddeleri ile 5275 sayılı Kanun'un 106/3 maddesi detaylı bir şekilde açıklanmadı.

3. Ceza Dairesi 2019/264 E. , 2019/9220 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında, mağdur ..."ya yönelik silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu hususlar infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında mağdur ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Adli sicil kaydına göre sanığın, Çerkezköy 1.Asliye Ceza Mahkemesine ait 29.04.2008 tarih, 2007/576 Esas ve 2008/134 Karar sayılı ilam gereği mükerrir olduğu gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan netice hapis cezasının TCK"nin 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince adli para cezasına çevrilmesi suretiyle TCK"nin 58/1. maddesinde belirtilen tekerrür hükümlerinin uygulanamaması, ayrıca TCK 86/2. maddesinde düzenlenen seçimlik cezalardan hapis cezasını seçmesine rağmen TCK 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmesi, aleyhe temyiz olmadığından ve yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12-463 Esas - 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi infaz aşamasında re"sen gözetilebileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 30.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.