Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2013/8926 Esas 2013/23850 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Davacı, 04/04/2006 tarihinden 26/03/2010 tarihine kadar davalı işverenlere ait lokantadaki çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirttiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, davalı işverelere ait lokantada 04/04/2006 tarihinde garson olarak çalışmaya başladığını 26/03/2010 tarihine kadar kesintisiz çalıştığını ve bu sürelerin tespitini talep etmiş olup, davacının davalı işverenlere ait işyerinden 24/08/2009-25/03/2010 tarihleri arasında Kuruma bildirilen çalışmaları olup mahkemece de 02/08/2008 tarihli ambar tesellüm fişinde teslim alan olarak isim ve imzasının bulunması ve tanık beyanları da dikkate alınarak davacının, davalılara ait işyerinde, kuruma bildirilen günler haricinde, 02/08/2008 tarihinden 24/08/2009 tarihine kadar hizmet akdine dayalı ve günün asgari ücretiyle 382 gün daha çalıştığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine şeklinde hüküm tesis edildiği anlaşılmıştır.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun Geçici 7. maddesi uyarınca davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79/10. maddesidir. Anılan Kanunun 6. maddesinde ifade edildiği üzere, “sigortalı olmak hak ve yükümünden kaçınılamaz ve vazgeçilemez.” Anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi gözetildiğinde, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkin olduğundan, özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi zorunludur. Bu bağlamda, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde, re’sen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
Somut dosya kapsamında; davacının, davalı işverenlere ait lokanta işyerine ait adisyon fişlerinde talep ettiği dönemlere ilişkin çeşitli tarihlerde isminin bulunduğu ve tanıkların, davacının talep ettiği dönemdeki çalışmasını teyit eder beyanları ve tüm dosya kapsamı birarada değerlendirildiğinde; davacının, talep ettiği sürelerde davalı işverenlere ait işyerinde çalıştığı anlaşılmakla; mahkemece, davacının taleplerinin tamamının kabul edilebileceği gözetilmeden adisyon fişlerindeki tarihlerin değiştirilebileceği gerekçesine ilişkin yanılgılı değerlendirmesi sonucu davanın kısmen kabulüne ilişkin yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı ve davalılardan ... ile ..."a iadesine, 09.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.