Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/887 Esas 2020/1318 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelendi:
Tayin olunan cezanın miktarına göre koşulları bulunmadığından sanık müdafiin duruşma isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin duruşmasız olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
1-TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda müşteki ..."nın sanıktan 18.000 TL borç alıp karşılığında senetler verdiğini ve her ay faiz ödediğini iddia etmesi, sanığın da 18.000 TL parayı müştekiye borç para olarak vermediğini, ticari girişim nedeni ile kar payı olarak ödeneceğinin kararlaştırdığını savunması karşısında, maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması ve sanığın faiz karşılığı ödünç para verip vermediğinin kesin olarak belirlenmesi amacıyla, dosyada sanık ve müşteki ile aynı iş yerinde çalıştığı anlaşılan ve idari soruşturmada görevli müfettişe ifade veren şahısların olayı aydınlatmaya yetecek kadarının tanık olarak dinlenmesine karar verilmesi, müştekinin Herbalife adlı firmada suç tarihlerini kapsayacak dönemde satış temsilcisi olup olmadığı, satış temsilcisi olması halinde aylık ortalama ne kadar kar payı alındığı, stoklu şekilde ürün çalışma sisteminin olup olmadığı, olması halinde satış temsilcisinin karının olup olmadığı hususlarının tespiti için ilgili firmaya müzekkere yazılması, sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda ayrıntılı ve gizli kolluk araştırması yapılması sonrasında sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de;
a)Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin kararının değerlendirilmesi lüzumu,
b)Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında dosya içerisinde mevcut bulunan senet fotokopisindeki tanzim tarihi olan 20/12/2010 yerine "2010" olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.