Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; nafakaların miktarları ve ziynet alacağının reddi yönünden davalı erkek tarafından ise, kusur belirlemesi, velayet ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece davacı kadın yararına 28.05.2015 tarihli ara kararı ile tedbir nafakasına hükmedildiğinin ve infazının mümkün bulunduğunun anlaşılmış bulunmasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
3-Ortak çocuk Yaren 2007 doğumlu olup idrak çağındadır. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesinin 12. maddesi ve Çocuk Haklarının Kullanılmasına Dair Avrupa Sözleşmesinin 3 ve 6. maddeleri iç hukuk tarafından yeterli idrake sahip olduğu kabul edilen çocuklara, kendilerini ilgilendiren davalarda görüşlerini ifade etmeye olanak tanınmasını ve görüşlerine gereken önemin verilmesi gerektiğini öngörmektedir. Bu bakımdan ortak çocuk Yaren"in mahkemece veya istinabe suretiyle eğitim, kültür, yaşam olanakları bakımından nerede yaşamak istediği konusunda bilgilendirilerek, velayet hakkındaki tercihinin kendisinden sorulması, çocuğun halen nerede ve kiminle yaşadığı tespit edilerek, psikolog ve sosyal çalışmacı niteliğindeki uzman veya uzmanlardan (4787 s. m.5) sosyal inceleme raporu istenerek, tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken, velayet konusunda yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır.




4-Davalı, cevap dilekçesi ile boşanma, velayet ve iştirak nafakası taleplerinde bulunmuş ancak karşı dava açmamıştır. Hakim tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır, ondan fazlasına veya başka bir şeye hükmedemez. (HMK m.26) Davalı erkeğin usulüne uygun açılmış bir karşı davası bulunmadığı halde varmış gibi mahkemece reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
5-Davacı kadın dava dilekçesinde ziynet eşyalarını aynen olmadığı takdirde bedelini talep etmiştir. Bu talep boşanmanın eki niteliğinde olmayıp nispi harca tabidir. Dava açılırken yatırılan başvurma harcı bu talebi de kapsar. Mahkemece, bu taleple ilgili nispi peşin harcının tamamlanması için, Harçlar Kanunu"nun 30-32. maddeleri gereğince davacıya süre verilmesi, harç tamamlandığı takdirde bu hususla ilgili taraf delillerinin toplanıp gerçekleşecek sonucu uyarınca bir karar verilmesi, aksi takdirde Harçlar Kanunu"nun 30. maddesinde gösterilen usul çerçevesinde hareket edilmesi gerekirken, bu yön nazara alınmadan yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.), (3.), (4.) ve (5.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 07.03.2017(Salı)