Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1306 Esas 2017/1629 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir. Mahkemece 13.02.2017 tarihli Ek Kararla süresinde yapılmayan temyiz isteminin reddine karar verilmiş olup, ek kararın süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatif üyesi iken yönetim kurulu kararı ile ortaklıktan çıkarıldığını, ortaklıktan çıkarılmasının üzerinden uzun bir süre geçmiş olmasına rağmen kooperatife ödediği aidatların kendisine ödenmediğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile, 31.545,00 TL"nin 07.06.2009 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsiline, 38.455,00 TL"nin davalıya ihtarnamenin tebliği edildiği 03.11.2009 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsiline, müvekkilinin davalı kooperatifteki haklarını tahsil edene kadar MK"nın 994. maddesi uyarınca 21 no"lu bağımsız bölüm üzerinde hapis hakkını kullanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı kooperatif cevap dilekçesi vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının iddiasını ispatladığı kanaatine varılarak bilirkişi raporları doğrultusunda davanın kısmen kabulüne, 27.794,28 TL aidat alacağının 08.07.2009, 38.455,00 TL imalat alacağının 19.11.2009, 3.545,00 TL imalat alacağının ıslah tarihi olan 07.12.2010 dan itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemenin, hükmü temyiz eden davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine ilişkin 13.02.2017 tarihli ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, 13.02.2017 tarihli ek kararın onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin 13.02.2017 tarih ve 2010/46 E. sayılı ek kararın ONANMASINA, fazla yatırılan peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 31.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.