Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6500 Esas 2020/3690 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/1, 89/2, 62, 51/1-3, 51/7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay günü gündüz vakti,sürücü belgesiz sanığın sevk ve idaresindeki minibüs ile iki şeritli köy yolunda seyri sırasında virajı alamayarak karşı şeritte otomobili ile seyretmekte olan katılana çarpması neticesinde, katılanın 14.08.2014 tarihli kati hekim raporuna göre hayat fonksiyonlarını (3) derece etkileyecek nitelikte kemik kırığı oluşmasına tam kusurlu olarak neden olduğu olayda, katılanın Demirci Devlet Hastanesinin 18.07.2014 tarihli geçici adli muayene raporunda patella fraktürü saptandığı, sekel ve yüzde sabit iz açısından 6 ay sonra kesin raporun uygun olduğunun belirtildiği, ... Hastanesinin 11.02.2016 tarihli plastik cerrahi uzmanı tarafından düzenlenen raporunda katılanın yüzünde sabit ize rastlanmadığının belirtildiği anlaşıldığından, tebliğnamede katılana ait doktor raporunun adli tıp uzmanı tarafından düzenlenmemiş olması nedeniyle bozma öneren (2) nolu görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, süre tutum dilekçesi vererek kararı temyiz eden katılanın temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanın, vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmış olması nedeni ile temel cezadan artırım yapıldığı sırada uygulama maddesinin TCK"nın 89/2-b yerine TCK"nın 89/2. maddesi şeklinde eksik gösterilmesi sureti ile CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (2) nolu bendinde yer alan “ TCK’nın 89/2” ibaresi yerine “TCK"nın 89/2-b” yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.