Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2869 Esas 2015/4827 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile müşteki ..."in asker arkadaşı oldukları, sanığın olay tarihinden önce müşteki ..."i telefonla aradığı ve ..."da inşaat işinde çalışırken 3000"den fazla altın bulduklarını söyleyerek ortak iş yapabileceklerini söylediği, ..."in durumu diğer katılanlara bildirdiği, ... ve katılanların hep birlikte sanıkla konuşmak için ..."a geldikleri, sanık ile sanığın ... olarak tanıttığı şahsın kendilerine numune olarak 5 adet altın verdikleri, sanık ile ... adlı şahsın katılanlara, bir miktar para vermeleri halinde altınları sermaye yapıp ortak inşaat işi yapmayı teklif ettikleri, katılanların bu teklifi kabul ettikleri, katılan ... ile ... adlı şahsın bankaya gitttiği ve ..."ın hesabından 30.000 TL para çektikleri, ..."ın parayı ... adlı şahsa verdiği bu şahsın bir evi göstererek bu evden altınları alıp geleceğini söyleyip katılandan beklemesini istediği, ancak bir daha dönmediği, sanığın da ... ve diğer katılanın yanından bir bahane ile kaçtığı anlaşılmakla, sanığın hileli hareketlerle katılanlar aleyhine haksız menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, aynı anda görüştüğü katılanlardan aynı ortamda haksız menfaat temin ettiğinin anlaşılması karşısında TCK"nın 43/1. - TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 07/10/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.