Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6510 Esas 2020/3689 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6510
Karar No: 2020/3689
Karar Tarihi: 17.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6510 Esas 2020/3689 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, Sincan Organize Sanayi Bölgesi'nde bir fabrika inşaatında çalışırken, beton blokların vince bağlanıp taşınması sırasında vincin zemine düşmesi sonucu bir işçi ağır yaralanmıştır. Sanıklar taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, kararın temyizinde sanıkların avukatı ve mağdurun avukatı tarafından yapılan itirazlar sonucu, kararın bazı kısımları bozulmuştur. İlk olarak, mağdurun kemik kırıkları sonucu organ işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olup olmadığına dair kesin bir rapor alınması gerektiği belirtilmiştir. İkinci olarak, mağdurun avukatlık ücretinin belirlenmesinde hatalı bir uygulama yapılmıştır. Asliye mahkemelerinden takip edilen davalar için avukatlık ücretinin 1800 TL olduğu göz önüne alınmadan, mağdura 3.600 TL avukatlık ücreti ödenmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nın 89/1 ve 89/2-b maddeleri
-TCK'nın 52/2-4 maddeleri
-2016 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 14/1 maddesi
-1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

12. Ceza Dairesi 2019/6510 E. , 2020/3689 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hükümler :Her iki sanık hakkında TCK’nın 89/1, 89/2-b, 52/2-4. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetilerine ilişkin hükümler sanıklar müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 14.30 sıralarında Sincan Organize Sanayi Bölgesi 6. Kısımda Hidromek Makina Üretim A.Ş ‘ye ait fabrika inşaatının muhtelif toprakarme duvar imalatını üstlenen... İnşaat Proje Ltd Şti’nde vasıfsız işçi olarak çalışan katılanın, beton blokların halatlarla vince bağlanıp belli bir mesafeye vinçle taşınıp indirilmesi işinin yapıldığı sırada vincin üstünden zemine düşerek yaşamını tehlikeye sokan ve hayat fonksiyonlarına (5) ağır derecede etkili kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı, mahkemece sanık ...’in yüklenici şirketin yetkilisi, sanık ...’un ise ustabaşı olarak kusurlu olduklarının kabul edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafinin ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sincan Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 29.04.2014 tarihli raporunda katılanın yaşamını tehlikeye sokan ve hayat fonksiyonlarını (5) ağır derece etkileyecek nitelikte kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı belirlendikten sonra raporun devamında organ işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olup olmadığı hususunda katılanın Şube Müdürlüğünce muayenesinin gerektiğinin bildirilmesi karşısında, katılanın muayenesinin yaptırılarak meydana gelen yaralanmasının organ işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olup olmadığı konusunda kesin rapor aldırıldıktan sonra karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 2016 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin “Ceza Davalarında Ücret” başlıklı 14/1. maddesinde “Kamu davasına katılma üzerine, mahkumiyete ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise vekili bulunan katılan lehine Tarifenin ikinci kısmın ikinci bölümünde belirlenen avukatlık ücreti sanığa yükletilir” şeklindeki düzenleme gereğince, kamu davasına katılma üzerine, mahkumiyete karar verilmiş ise vekili bulunan katılan lehine vekalet ücreti tayin olunması gerektiği, tarifenin ikinci kısmın ikinci bölümünde Asliye mahkemelerinden takip edilen davalar için 1800 TL avukatlık ücretinin belirlendiği nazara alınmadan “3.600 TL avukatlık ücretinin sanıklardan eşit olarak tahsili ile katılana ödenmesine” hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.