Mahkemesi : Düzce İş Mahkemesi
Tarihi : 01/04/2014
Numarası : 2012/409-2014/302

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı işçi, rahatsız olması nedeniyle 01.08.2012 tarihinde doktora gideceğini belirtmek üzere davalı işyerine gitmiş ise de işyeri yetkililerince işe alınmadığını, daha sonra rahatsızlığına ilişkin raporu da işyeri yetkililerine sunduğunu, sonrasında ise 02.08.2012 tarihli savunma talep yazısında geç kaldığı gün için rapor getirmiş olması sebebiyle savunması istendiğini, rahatsızlığına ilişkin resmi raporu sunmuş olmasına rağmen işyeri yetkililerinin bu raporu haksız olarak kabul etmediklerini, rahatsızlığının yapmış olduğu işle alakalı olarak belinden kaynaklandığını, yine 02.08.2012 tarihli savunma talep yazısında 29.07.2012 tarihinde kendisine verilen görevleri ağırdan alarak yaptığı, yetersiz ve verimsiz çalıştığı, görev yerini terk ederek iş akışını olumsuz yönde etkilediği ve diğer çalışma arkadaşları arasında huzursuzluğa neden olduğu iddia edildiğini, bu hususların da doğru olmadığını, feshin asıl nedeninin sendikal nedenler olduğunu belirterek feshin geçersizliğinin tespitine, işe iadesine, işe başlama ya da başlatılmama şartına bağlı olmaksızın işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücreti ve diğer haklara karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının iş sözleşmesinin tutum ve davranışları nedeniyle disiplin kurulu kararınca haklı nedenlerle feshedildiğini, feshin sendikal nedenlerle ilgisinin olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacı hakkında tutulan 29/07/2012 tarihli tutanağın dayandığı somut nedenlerin belirtilmediği; davacının sağlık raporunun ise gerçeğe dayanmadığının iddia edildiği ve bunun da somut bir delile dayanmadığı; bu halde davacının iş akdinin feshinin geçerli bir nedene dayanmadığı; ancak her ne kadar davacı iş akdinin sendikal nedene dayandığını iddia etmişse de bu hususun da somut delillerle ispat olunamadığı gerekçesiyle davacının işe iadesine sendikal tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18.maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
Fesih bildirim ve dava tarihi itibariyle yürürlükte olan mülga 2821 sayılı Sendikalar Kanunu’nun “sendikaya üye olup olmama hürriyetinin teminatı” başlıklı 31.maddesini üçüncü fıkrasına göre; işveren, bir sendikaya üye olan işçilerle sendika üyesi olmayan işçiler veya ayrı sendikalara üye olan işçiler arasında işin sevk ve dağıtımında, işçinin meslek iilerlemesinde, işçinin ücret, ikramiye ve primlerinde, sosyal yardım ve disiplin hükümlerinde ve diğer hususlara ilişkin hükümlerin uygulanması veya çalıştırmaya son verilmesi bakımından herhangi bir ayırım yapamaz; beşinci fıkrasına göre ; işçiler, sendikaya üye olmaları ve olmamaları, iş saatleri dışında veya işverenin rızası ile iş saatleri içinde, işçi sendika veya konfederasyonlarının faaliyetlerine katılmalarından dolayı işten çıkarılamaz. Aynı maddenin altıncı fıkrasına göre ise; sendika üyeliği veya sendikal faaliyetlerden dolayıiş sözleşmesinin feshi halinde ise, İş Kanununun 18,19,20 ve 21"nci madde hükümleri uygulanır. Ancak İş Kanununun 21"nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ödenecek tazminat işçinin bir yıllık ücret tutarından az olamaz.( Dava açıldıktan sonra yürürlüğe giren 6356 sayılı Yasanın 25.maddesi)
Dosya içeriğine göre fesih için geçerli bir nedenin varlığı davalı işverence kanıtlanmadığından mahkemece feshin geçersizliğine karar verilmiş olması isabetli olup davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak sendikal neden yönünden yapılan incelemede ise davacının 2010 yılında işten çıkartılması üzerine açmış olduğu işe iade davasında, yapılan temyiz üzerine Yargıtay 22.Hukuk Dairesince 17.11.2011 tarih ve 2011/11884 E-2011/4699 K sayılı kararı ile feshin sendikal nedenlerle yapıldığı belirtilerek mahkeme kararı bozularak hüküm kurulduğu görülmüş, bu kararın kesinleşmesi üzerine de davacının davalı işyerinde yeninden çalışmaya başladığı ve bu çalışmasının yaklaşık 1,5 yıl kadar devam ettiği anlaşılmıştır.
Davalı işyerinde 2010 yılı ve devamında yaşandığı belirtilen bir kısım sendikal baskı ile ilgili isnatlar nedeniyle Savcılığa suç duyurusunda bulunulmuş ve yapılan soruşturmalar neticesinde Düzce 3.Sulh Ceza Mahkemesince 2011/363 E sayılı dosyası üzerinden davalı şirket yetkilileri hakkında sendikal hakların kullanımının engellenmesi suçlamasıyla açılan kamu davasında 05.12.2013 tarihli karar ile suç sabit görülerek işveren yetkililerinin cezalandarılmasına karar verilmiş ve bu mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına çevrildiği de anlaşılmıştır.
Davacının üyesi olduğu sendika tarafından alınan olumlu yetki tespiti ile ilgili davanın henüz sonuçlanmadığı da dosya kapsamından çıkarılmıştır.
Davacının üyesi olduğu sendika yazısına göre, fesih tarihinde 365 üyesi bulunduğu, fesih tarihinden geriye doğru 4 aylık süre içinde 132 işçinin baskı ile istifa ettiği ve halen işyerinde çalıştığı, halen çalışmakta olan 226 üye olduğu, fesih tarihinden 4 ay önce ve sonraki süreçte davalı işyerinde sendikadan ayrılıp çalışmasına devam eden işçi sayısının da 190 civarında olduğunu, fesih tarihinden 4 ay önce ve sonraki süreçte sendika üyesi olup da iş akti feshedilen işçi sayısının ise 125 civarında olduğu" belirtilmiştir.
Son olarak dinlenen davacı tanıkları da davacının işyerinde ilk sendikalı işçilerden olduğunu, işyerinde sendikalı işçilere baskı uygulandığını dile getirmişlerdir.
Hal böyle olunca ve özellikle ilk fesih işleminden sonra Yargıtay 22.Hukuk Dairesince yukarıda belirtilen karar ile feshin sendikal nedenle yapıldığının kabulü ile sonuca gidilmesi üzerine davacının sendikalı işçi olduğunun işverence artık bilinmediğinin ileri sürülemeyeceği, yine yetki tespiti prosedürünün bulunduğu hal ve sendika yazısı ile tanık beyanları ve fesihten 1 yıl kadar önce ve fesihten 8 ay kadar sonra yapılan değişik bazı fesihlerde sendikal neden olduğunun Dairemizce de kabulü karşısında mevcut delil durumu dikkate alınarak iş sözleşmesinin sendikal nedenlerle feshedildiği sonucuna varılmıştır. (Bknz. Yargıtay 7 HD, 24.09.2014 tarih ve 2014/10581 E-2014/17935 K; 18.02.2014 tarih ve 2013/26149 E-2014/4105 K sayılı kararı)
Hal böyle olunca davacı lehine sendikal nedenle iş başlatmama tazminatına hükmedilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile sendikal nedenin ispatlanamadığı gerekçesiyle sonuca gidilmesi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3.maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3-6356 sayılı Yasanın 25/5 fıkrası uyarınca davalı işverenin işe başlatması veya başlatmaması şartına bağlı olmaksızın ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının fesih nedeni ve dava ile ıslah dilekçesindeki talebi dikkate alınarak takdiren davacının 1 yıllık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4-Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5-Alınması gereken 27,70 TL harçtan peşin alınan 21,15 TL harcın mahsubu ile bakiye 6,55 TL harcın davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydına,
6-Davacının yapmış olduğu 496,05 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"ne göre 1.500,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8-Artan gider avansının ilgiliye iadesine,
9-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 10.02.2015 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.