Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/2244 Esas 2022/3807 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427/3. maddesi gereğince ise; alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde, temyiz kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir.
Mahkemenin 06.01.2022 tarihli kararı davacı vekilince 12.01.2022 harçlandırma tarihli dilekçe ile temyiz edilmiştir. Mahkemece, 13.01.2022 tarihli ek karar ile kararın kesin olarak verildiği gerekçesi ile temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğine göre; davada reddedilen ve temyize konu edilen 5.822,00 TL miktarın karar tarihi itibari ile 5.810,00 TL olan temyiz kesinlik sınırını aştığı anlaşılmakla kararın kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddine ilişkin Mahkemece verilen karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesine aykırı olup Mahkemece verilen 13.01.2022 tarihli EK KARARIN BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA karar verildi.
Hüküm süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle dosya içeriği, davacı iddiası ve dinlenen davacı tanık beyanları doğrultusunda davalı üniversite ile davacının garson olarak çalıştığı alt işverenler arasındaki ilişkinin muvazaalı olmadığı yöntemince belirlenmiş olduğundan davacının diğer iki tanığının dinlenmesinin sonuca etkili olmayacağının anlaşılmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün bu ilave gerekçe ile ONANMASINA, 21.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.