Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2875 Esas 2019/2315 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2875
Karar No: 2019/2315
Karar Tarihi: 06.03.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2875 Esas 2019/2315 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanıklar hakkında özel belgede sahtecilik suçundan açılan davada, mahkeme delillerin yeterli olmadığı gerekçesiyle beraat kararı vermiştir. Ancak, sanığa ait iş yerinde katılanın bilgisi dışında abonelik sözleşmesi düzenlendiği iddiasıyla açılan davalarda, sözleşmenin gerçek olmayan imzalarla düzenlendiği belirlenmiş ve kanunlara aykırı bir hareket olduğu belirtilerek sanığın mahkumiyeti gerektiği ifade edilmiştir. Kanunda yer alan Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. ve 63. maddeleri bu konuda referans gösterilmiştir. Karar, sanık hakkında beraat kararı veren hükümde bir değişiklik yapılmazken, diğer sanık hakkında bozma kararı verilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/2875 E. , 2019/2315 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

I-Sanıklar ...(...), ... hakkındaki beraat kararlarına yönelik katılanın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamada, elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkındaki beraat kararına yönelik katılanın temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1-Sanığın yetkilisi bulunduğu iş yerinde katılanın bilgisi dışında, katılan adına ... numaralı hatta ilişkin abonelik sözleşmesi düzenlendiğinin iddia olunduğu kamu davasında; suça konu sözleşme üzerindeki adına atılan imzaların ve el yazısının katılan eli mahsülü olmadığının belirlenmesi, GSM şirketinin cevabi yazısında sözleşmelerin sanığın işlettiği bayi tarafından düzenlendiğinin bildirilmesi, suçtan elde edilen menfaatin sanığa ait olması karşısında; sanığa yüklenen suçun sübut bulduğu ve eylemin 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükümleri doğrultusunda özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanununa muhalefet suçunu oluşturduğu ve sanığa ön ödeme önerisinde bulunularak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilerek, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi yerine yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
2- Kabule göre de;
Suça konu sözleşme aslının akıbeti hakkında karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.