Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6509 Esas 2020/3688 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6509
Karar No: 2020/3688
Karar Tarihi: 17.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6509 Esas 2020/3688 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiş, ancak temyiz edilmiştir. Deliller, mahkemenin kovuşturma sonucu ve dosya incelendikten sonra, sanığın diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanığın sevk ve idaresindeki motosiklet ile kaza yaptığı ve alkol muayenesinde 1,99 promil alkollü olduğunun tespit edildiği anlaşılmıştır. Mahkeme, sanığın eylemini bilinçli taksirle gerçekleştirdiği sonucuna varmış, ancak cezasında arttırım yapmamıştır. Bunun üzerine, temyiz itirazları kabul edilerek hüküm bozulmuştur. Hüküm, 5237 sayılı TCK'nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği, ancak bu gözetilmemiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 89/1, 62/1, 52/2-4, 5237 sayılı TCK'nın 22/3 ve CMUK’un 326/son maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/6509 E. , 2020/3688 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/1, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde sanığın sevk ve idaresindeki motosiklet ile seyir halinde iken olay yerinde seyir halinde olan katılanın kullandığı motosiklete çarptığı, meydana gelen kazada katılanın hafif şekilde yaralandığı ve sanığın yapılan alkol muayenesinde 1,99 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, kaza tespit tutanağı ile bilirkişi raporuna göre sanığın kusurlu olduğunun mahkemece kabul edildiği olayda; sanığın eylemini bilinçli taksir ile gerçekleştirdiği ve cezasında 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmememesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı tutulmak koşuluyla, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.