2. Ceza Dairesi Esas No: 2016/19098 Karar No: 2019/1115 Karar Tarihi: 17.01.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19098 Esas 2019/1115 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu mahkeme kararı, bir çocuğun hırsızlık, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçları nedeniyle mahkumiyetine ilişkin bir incelemeyi içeriyor. Mala zarar verme suçuna yönelik yapılan incelemede, adli para cezasına yönelik hükmün temyize tabi olmadığı belirtilerek suçlu müdafiinin temyiz isteği reddedildi. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarına yönelik yapılan incelemede ise temyiz itirazlarının reddedildiği ve hükümlerin onandığı belirtildi. Kanun maddelerine yönelik bilgi ise; adli para cezasına yönelik kanun maddesi 6221 sayılı Kanunun 26. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun yürürlük ve uygulama şekline dair kanuna eklenen geçici 2. madde, suçlunun temyiz talebinin reddi için uygulanan kanun ise 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317. maddesi olarak belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2016/19098 E. , 2019/1115 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ... SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını ihlal HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede; Hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2-Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemede; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 17/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.