Yağma ve yağmaya teşebbüs suçlarından sanıklar ..., ... ve ..."nın 765 sayılı TCK"nın 497/1 ve 59/2 maddeleri gereğince 12 yıl 6 ay hapis; 497/1, 61 ve 59/2 maddeleri gereğince iki kez 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına dair, İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.11.2004 tarihli ve 2004/290-256 E-K sayılı karara karşı sanık ..."nın 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine, sanıkların 5237 sayılı TCK"nın 149/1-a, 150/2 ve 62. maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis; 149/1-a, 35/2, 150/2 ve 62. maddeleri gereğince iki kez 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına dair İSTANBUL 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.07.2005 tarihli ve 2005/90 ek kararına karşı Adalet Bakanlığının 17.04.2018 gün ve 94660652-105-34-2964-2018 sayılı kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.04.2018 gün ve 2018/35156 sayılı ihbar yazısı Dairemize gönderilmekle incelendi;
Anılan Yazıda;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18/11/2005 tarihli ve 2005/2691-3395 sayılı ve Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 13/10/2005 tarihli ve 2005/10431-12718 sayılı ilâmlarına nazaran, sonraki kanunun unsurlarının veya özel hâllerinin değişmesi, cezanın teşdiden tayini nedeni sayılacak olguların tartışılması, alt ve üst sınırlar arasında bir oran belirlenmesi yada artırım veya indirim sebeplerinin değerlendirilmesi, cezanın paraya veya tedbire çevrilmesi veya ertelenmesi hususunda mahkemece takdir hakkının kullanılması ve böylece bireyselleştirme yapılmasının zorunlu olduğu hâllerde, duruşma açılmak suretiyle tüm bunların neden ve gerekçeleri de gösterilerek hüküm kurulması gerekeceği gözetilmeden dosya üzerinde karar verilmesinde isabet görülmemiş olduğundan bahisle 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması Dairemizden istenilmiştir.

TÜ R K M İ L L E T İ A D I N A

Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığını ihbar yazısı ve incelenen dosya içeriğine göre;
5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulanacağı gözetilerek 5237 ve 765 sayılı Yasalara göre yağma suçunu oluşturan eylemler nedeniyle verilecek temel cezaların ne şekilde saptanacağının belirlenmesi ile bireyselleştirme amacına yönelik takdir hakkının kullanılması ve önceki yasaya göre suçların yasal öğelerinde yapılan değişikliklerin tartışılması için duruşma açılmasının zorunlu bulunduğu gözetilmeden dosya üzerinde hüküm kurulması,
Usul ve Yasaya aykırı olduğundan,
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden kabulü ile yağma ve yağmaya teşebbüs suçlarından hükümlüler ..., ... ve ...hakkında İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilip kesinleşen 27.07.2005 tarih ve 2004/290 – 256 Esas - Karar sayılı ek kararın 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasasının 309. maddesinin 4. fıkrasının (b) bendi uyarınca Mahkemece duruşma açılarak yeniden yapılacak yargılama sonucuna göre gereken hükmün verilmesine, 30.11.2004 tarihli kesinleşmiş ilk hükümdeki ceza süresini aşmamak koşuluyla infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 16.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.