Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/3617 Esas 2017/9992 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İcra Takibine İtirazın Kaldırılması

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.


K A R A R

Davacı alacaklılar, 25.06.2010 başlangıç tarihli yazılı kira akdine dayanarak 03.04.2015 tarihinde başlattıkları icra takibi ile aylık 3.500,00 TL’den 2010 yılı Nisan ayından 2011 yılı Aralık ayına kadarki 21 aylık kira alacağı 73.500,00 TL’nin tahsilini talep etmişler, ödeme emri davalı borçluya 15.05.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı borçlu 20.05.2015 tarihli itiraz dilekçesinde, taraflar arasındaki yıllık kira bedelinin 4.200,00 TL olduğunu, 2010 yılı kira parasına istinaden alacaklıların Kuveyt Bankası hesabına toplam 7.600,00 TL, 2011 yılı kira parasına istinaden ...Bankası hesabına toplam 20.525,00 TL yatırdığını, buna ilişkin dekont ve makbuzlarını ekte sunduğunu, bunun yanında aynı banka hesaplarına başka ödemeler de yaptığını, ancak buna dair dekontların mevcut olmadığını, ayrıca muhtelif tarihlerde elden 46.400,00 TL ödemede bulunduğunu, bu nedenle alacaklıya herhangi bir borcu bulunmadığını, işyerini 2011 yılında tahliye etmesine rağmen 4 yıl sonra alacaklı olduğunun iddia edilmesinin kötü niyetli olduğunu gösterdiğini ileri sürerek borcun tamamına itiraz etmiş, davacı alacalılar İcra Mahkemesi’ne başvurarak itirazın kaldırılması isteminde bulunmuştur. Davalı cevap dilekçesi ile davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi tarafından yapılan hesaplama sonucunda, sözleşme tarihine kadar 108.500 TL, sözleşmeden sonra Aralık 2011 tarihine kadar da 63.000 TL olmak üzere toplam 171.500 TL ödenmesi gereken kira tahakkukunun mevcut olduğu, davalının ödeme olarak bildirdiği 46.400 TL"nin kabul edilerek mahsubu sonucunda, 125.400 TL bakiye kaldığı, davacılar tarafından 73.500 TL olarak kira alacağının takibe konulduğunun belirtildiği, davalının İİK.nun 269/c maddesinde belirtilen belgelerle itirazını ispatlayamadığı, 73.500 TL kira alacağının takibe konulmasında usulsüzlük bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davalının itirazının kaldırılması ve takibin devamına karar verilmiştir.
Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan takibe itirazın kaldırılması istemine ilişkindir.
Takipte dayanılan ve karara esas alınan 25.06.2010 başlangıç tarihli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşme ile aylık kira bedelinin 3.500,00 TL olduğu ve kira bedellerinin aylık olarak ödeneceği kararlaştırılmıştır. Davacı alacaklılar takip talebi ile 2010 yılı Nisan ayından 2011 yılı Aralık ayına kadarki ödenmeyen

21 aylık kira alacağının tahsilini istemiştir. Mahkeme kararına esas alınan bilirkişi raporunda takibe konu edilmeyen dönem de dahil edilerek 2007 yılı Haziran ayından 2011 yılı Aralık ayına kadar toplam hak edilen kira bedeli üzerinden alacak miktarı hesap edilmiş olup, bilirkişi raporu hüküm kurmaya elverişli değildir. Bu durumda mahkemece kira ödemelerinin yapıldığı ileri sürülen banka kayıtları da getirtilip, davalı tarafça yapılan ödemeler üzerinde durularak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK.nun 428.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 05/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.