Esas No: 2022/520
Karar No: 2022/2723
Karar Tarihi: 22.03.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/520 Esas 2022/2723 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin verdiği boşanma kararı temyiz edilmiştir. Davalı erkeğin tüm temyiz itirazları yersiz görülmüştür. Ancak, davacı kadının yararına hükmolunan maddi tazminatın az olduğu ve daha uygun bir miktarın takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak takdir edilmesi gereken tazminat miktarı belirlenmeliyken, yazılı şekilde hüküm kurulduğu için karar bozulmuştur. Temyiz edilen hüküm bozulurken, diğer bölümler ise onanmıştır. Kanun maddeleri açıklandığında; Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi hakkaniyet ilkesini, Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi borçlunun zarar görmesi halinde tazminat alabileceği koşulları, 51. maddesi ise bu tazminatın belirlenmesinde dikkate alınacak faktörleri belirtmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından yoksulluk nafakasının ve tazminatların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise davanın kabulü, kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddî tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddî tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...'a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...'ye geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 22.03.2022 (Salı)
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
