Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/701 Esas 2015/1206 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/701
Karar No: 2015/1206
Karar Tarihi: 10.02.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/701 Esas 2015/1206 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya 4. İş Mahkemesi'nde görülen bir davada verilen karar, temyiz edilerek yargıtayca incelenmiştir. Ancak temyiz isteği reddedilmiştir. Çünkü mahkeme kararının kesin nitelikte olduğu ve temyiz sınırını aşmadığı anlaşılmıştır. Bu karara göre, 2014 yılında verilen kararların temyiz edilebilmesi için dava değerinin 1.890,00 TL'yi geçmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemeleri göreve başlamadan önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümleri uygulanmaya devam edilir.
- Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar HUMK'nun 427/2. maddesi uyarınca temyiz edilemez.
- Kesinlik sınırı, dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değerine göre belirlenir. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.

7. Hukuk Dairesi 2015/701 E. , 2015/1206 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Antalya 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 02/10/2014
Numarası : 2013/247-2014/474

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
6100 sayılı HMK"nun geçici 3.madde 1.fıkrasına göre; “Bölge Adliye Mahkemelerinin, 26/9/2004 tarihli 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2"nci maddesi uyarınca Resmi Gazete"de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” 2.fıkrasına göre; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454"üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar HUMK"nun 427/2.maddesi uyarınca temyiz edilemez.
Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra(inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Birleştirilen davalarda, temyiz sınırı her dava için ayrı ayrı belirlenir.
İhtiyari dava arkadaşlığında, temyiz sınırı her dava arkadaşının davası için ayrı ayrı belirlenir.
Karşılık davada, temyiz sınırı asıl dava ve karşılık dava için ayrı ayrı belirlenir.
Tespit davalarında, temyiz sınırı tespit davasının öncüsü olduğu eda davasının miktar ve değerine göre belirlenir.
Temyiz sınırından fazla bir alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, hükümde asıl istemin kabul edilmeyen bölümü temyiz sınırını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Kısaca temyize konu edilen miktara bakılarak kesinlik belirlenir.
Alacağın bir kısmının dava edilmesi halinde, kısmi davada kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 06.06.1975 gün ve 1975/6-8 sayılı içtihadında “5521 sayılı yasada açık düzenleme olmamakla birlikte, bu yasanın 15.maddesindeki düzenleme gereği HUMK"nun 427. Maddesindeki kesinlik sınırının İş Mahkemelerinde verilen kararlarda da uygulanması gerektiği, grup halinde açılan davaların salt İş Mahkemelerine özgü bir dava türü olmadığı, bu nedenle seri olarak açılan davalarda her dosya için kesinlik sınırına bakılması gerektiği” açıkça belirtilmiştir.
2014 yılında mahkemelerce verilen kararların temyiz edilebilmesi için temyize konu dava değerinin 1.890,00 TL"sını geçmesi gerekir.
Somut olayda temyize konu edilen miktar 1.576,44 TL olup karar tarihi itibariyle hüküm kesin nitelik taşıdığından davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 10.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.