Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/1466 Esas 2022/3907 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 27. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 9. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmesi ve davacı vekilince duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 22/03/2022 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına vekili Avukat ... ile karşı taraf adına vekili Avukat ..... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı işyerinde Basın İş Kanunu kapsamında çalışan müvekkilinin 19.11.2013 tarihinde iş sözleşmesinin işyerinin devri ertesinde oluşturulan yeni iş organizasyonunda hizmetine ihtiyaç kalmaması gerekçesi ile ihbar ve kıdem tazminat ödenmek suretiyle feshedildiğini, fesihte kıdem ve ihbar tazminat ile yıllık izin ücreti ödenmesinde gerçek ücretin değil bordroda tahakkuk ettirilen ücret düzeyi esas alındığından fark alacakları için davalıya ihtarname keşide edildiğini, buna rağmen davalının bir ödemede bulunmadığını, Basın İş Kanununun 14. maddesinden doğan ikramiyelerin verilmediğini, genel tatillerde çalışma yaptığını ancak karşılığı ücreti alamadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım fark alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, davacıya iş sözleşmesinin fesih tarihinde ihbar ve kıdem tazminatı ile yıllık izin ücretinin eksiksiz ödendiğini, davacının bu ödemeyi ihtirazı kayıt koymadan kabul ettiğini, davacının ücret iddiasının gerçek duruma uygun olmadığını, bordrolardaki ücretin esas alınması gerektiğini, işverenliğin kar edememesi karşısında Basın İş Kanunu’nun 14.maddesindeki ikramiyelerin talep hakkının doğmadığını, taraflar arasındaki iş sözleşmesinde aylık ücretin genel tatillerde çalışmalar karşılığı ücreti de kapsadığı hükmüne yer verildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu :
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davacı ve davalılar vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı ve davalılar vekillerinin istinaf başvurusunun ayrı ayrı kabulü ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b.2 maddesi gereğince İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu :
Kararı, davacı ve davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Davalılar vekilinin temyizi bakımından;
İlk Derece Mahkemesinin karar tarihi itibariyle yürürlükte olan 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 7/3. maddesine göre, Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz edilebilen kararlarına karşı, tebliğ tarihinden başlayarak iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir.
Bu süre içerisinde temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 365. maddesi uyarınca, kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesine veya Yargıtay’ın bozması üzerine hüküm veren İlk Derece Mahkemesine yahut temyiz edenin bulunduğu yer Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesine veya İlk Derece Mahkemesine verilmesi gereklidir.
Bölge Adliye Mahkemesi gerekçeli kararının ve tavzih kararının 11.01.2022 tarihinde usulüne uygun olarak davalılar vekiline tebliğ edildiği, UYAP sisteminde bulunan temyiz dilekçesine göre temyiz talebinin 01.02.2022 tarihinde iki haftalık temyiz süresi geçirildikten sonra yapıldığı anlaşıldığından, 6100 sayılı Kanun'un 366 maddesi ile uygulanmasına devam olunan 6100 sayılı Kanun'un 345. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine,
Davacı vekilinin temyizi bakımıdan;
Tefhim edilen bir kararda değişiklik yapılması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’ na göre üç halde olanaklıdır.
Bu hallerden birincisi Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 304’üncü maddesinde düzenlenen “hükmün tashihi”, ikincisi Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 305’inci maddesinde düzenlenen “hükmün tavzihi”, üçüncüsü ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 305/A-1 maddesinde düzenlenen “hükmün tamamlanması”dır.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 304’üncü maddesinde düzenlenen “hükmün tashihi“ yolu ile “hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar“ yine 304’üncü maddede belirtilen usul ile düzeltilebilir.
“Hükmün tavzihi“ ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 305’inci maddesindeki düzenlemeye göre hükmün açıklanması veya tereddüt ya da aykırılığın giderilmesidir.Tavzih usulü Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 306’ncı maddesinde düzenlenmiştir.
7251 sayılı Kanunun 27’nci maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “hükmün tamamlanması” yolu ile taraflardan her birinin, nihaî kararın tebliğinden itibaren bir ay içinde, yargılamada ileri sürülmesine veya kendiliğinden hükme geçirilmesi gerekli olmasına rağmen hakkında tamamen veya kısmen karar verilmeyen hususlarda, ek karar verilmesini isteyebileceği ve bu karara karşı kanun yoluna başvurulabileceği düzenlenmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi gerekçenin ve hükmün sehven başka İlk Derece Mahkemesi kararından bakılarak yapıldığını belirtilerek gerekçe kısmındaki bazı ibarelerin değiştirildiği ve hüküm kısmında da alacak miktarlarının değiştirildiği anlaşılmaktadır.
Bölge Adliye Mahkemesince hüküm fıkrasına “tavzih ya da tashih” adı altında ekleme yapılamayacağı gibi hüküm fıkrasındaki bir kısım da çıkartılamaz.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 304 ve 305. maddelerine aykırı şekilde hüküm fıkrasına ekleme yapılması ya da bir kısmının çıkartılması hukuk güvenliğini zedeleyici nitelikte olup, yasaktır.
Bölge Adliye Mahkemesinin tavzih kararı başlığı altında yaptığı düzeltme yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar niteliğinde olmayıp, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 305/2. maddesinin "hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez." şeklindeki emredici düzenlemesine de açıkça aykırı olduğundan kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de;
Dosya içeriğine göre; davacı çalışırken yıllık izin talebinde bulunmasına rağmen izin kullandırılmadığını veya izin verilmesine rağmen ücretinin ödenmediğini iddia etmiş değildir. Bu nedenle 21’inci maddeye göre kullanılmayan izinlerin, 29’uncu madde dikkate alınmaksızın hesaplanmasında Dairemiz uygulamasına göre isabetsizlik yoksa da davacı iş sözleşmesinin feshinden sonra kullandırılmayan yıllık ücretli izinlerin karşılığı ücret alacağını talep ettiğine göre, 21’inci madde uyarınca kullandırılmayan toplam izin süresi, son ücret üzerinden hesaplanmalıdır.Bölge Adliye Mahkemesince davacının 21’inci madde uyarınca kullandırılmayan izinlerinin dönem ücretleri üzerinden hesaplanarak hüküm altına alınması hatalıdır.
Bölge Adliye Mahkemesince Dairemizin içtihadına atfen dava konusu fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti % 5 fazlası alacağı taleplerinin reddi nedeniyle oluşan miktar bakımından davalı yararına vekalet ücreti ve yargılama giderine hükmedilmesinin hakkaniyetli olmayacağı ve adaletsizliğe yol açacağı gerekçesi ile söz konusu alacak yönünden davalı lehine vekalet ücretine hükmolunmadığı belirtilmiş ise de; talep konusu toplam 84.000,00 TL fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti % 5 fazlası alacağı ve fazla mesai ile ulusal bayram genel tatil alacaklarına uygulanan indirim dışında davacının reddedilen toplam alacak miktarı 25.213,72 TL olup karar tarihinde yürürlükte olan avukatlık asgari ücret tarifesi uyarınca davalılar lehine 4.080,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davalılar lehine 13.832,26 TL vekalet ücretine hükmedilmesi de isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davacı yararına takdir edilen 3.815,00 TL duruşma vekâlet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.