Güveni kötüye kullanma - dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2021/2548 Esas 2021/3118 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/2548
Karar No: 2021/3118
Karar Tarihi: 17.03.2021

Güveni kötüye kullanma - dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2021/2548 Esas 2021/3118 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın güveni kötüye kullanma ve dolandırıcılık suçlarından mahkumiyet kararları verilmiş ve bu kararlar 12/12/2012 tarihinde kesinleşmiştir. 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri gereğince dosyanın yeniden ele alınıp uzlaştırma işlemleri sonucu uzlaşma gerçekleşmediğinden infazın devamına dair ek karar verilmiştir. Sanık ve müdafi tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay tarafından yapılan incelemede, sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı temyiz inceleme başvurusunun reddedildiği ve itiraz niteliğinde kabul edilen hükümlü ve müdafiinin dilekçelerinin itiraz niteliğinde kabul edilerek, itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine karar verilmiştir. Kanunlar: TCK.nın 155/1, 52, 53, 157/1, 52, 53, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri.

15. Ceza Dairesi 2021/2548 E. , 2021/3118 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, dolandırıcılık
HÜKÜM : 1)TCK.nın 155/1, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
2) TCK.nın 157/1, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
3) Dolandırıcılık ve güveni kötüye kullanma suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin 12/12/2012 tarihinde kesinleşmesinden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince dosyanın yeniden ele alınıp uzlaştırma işlemleri sonucu uzlaşma gerçekleşmediğinden infazın devamına dair ek karar

Dolandırıcılık ve güveni kötüye kullanma suçlarından sanığın mahkumiyetlerine ve bu mahkumiyetlerin 12/12/2012 tarihinde kesinleşmesinden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince dosyanın yeniden ele alınıp uzlaştırma işlemleri sonucu uzlaşma gerçekleşmediğinden infazın devamına dair ek karar sanık ve müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1)5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu ve sanığın muhtelif tarihlerde verdiği dilekçeleri ile eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu anlaşılmakla;
Sanığın yokluğunda verilen 04/05/2012 tarihli kararın sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ve 12/12/2012 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından, sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 01/11/2017 tarihli temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Hakkında verilen hükümler kesinleşen hükümlü hakkında, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı 5275 sayılı Kanun"un 101/3. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna başvurulabileceği ve bu tür kararların temyizinin mümkün olmadığı dikkate alınarak, CMK"nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, hükümlü ve müdafiinin dilekçelerinin itiraz niteliğinde kabul edilerek, itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.