Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22568 Esas 2021/793 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/22568
Karar No: 2021/793
Karar Tarihi: 25.01.2021

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22568 Esas 2021/793 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada sanık suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, dosyanın incelenmesi sonrasında 7188 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişen 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi uyarınca uzlaştırma hükümleri yeni düzenlenmiştir ve sanığın suçu uzlaşma kapsamına alındığı için uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği belirtilmiştir.
Ayrıca, Yargıtay 17. Ceza Dairesi'nin bozma ilamı sonrasında sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının yanında adli para cezasına hükmedilmediği ve bu nedenle kazanılmış hakların ihlal edildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 7188 sayılı Kanunun 26. maddesi: CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 165/1. maddesinde düzenlenen suçu eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun uzlaşma kapsamına alındığı belirtilmektedir.
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi: Uzlaştırma hükümleri düzenlenmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/22568 E. , 2021/793 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 165/1. maddesinde düzenlenen suçu eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de,
2-Yargıtay 17. Ceza Dairesi’nin 15/01/2019 tarih, 2017/5380 Esas ve 2019/588 Karar sayılı bozma ilamından önce verilen ve yalnızca sanık tarafından temyiz edilen 15/01/2015 tarihli kararda sanık hakkında hükmedilen ve 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak teşkil eden 1 yıl 6 ay hapis cezasının yanında adli para cezasına hükmolunmadığı, bozma sonrası kurulacak hükümde cezanın 1 yıl 6 ay hapis cezası olarak infazına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında yalnızca 1 yıl 6 ay hapis ve 1.000,00 TL asli para cezasına hükmolunması suretiyle kazanılmış hakın ihlal edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25/01/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.