11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/677 Karar No: 2019/2299 Karar Tarihi: 06.03.2019
Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/677 Esas 2019/2299 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın mühür bozma suçundan mahkumiyetine hükmedildiği ancak seçenekli cezalardan hapis cezası tercih edildiği halde adli para cezasına çevrilemeyeceği belirtilerek temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, hakkında takdiri indirim maddesi uygulanan sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği gerekçesiyle CMK'nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi yasaya aykırıdır ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 50/2. maddesi ve CMK'nin 231/8. maddesi ile 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesi eklenmiştir.
11. Ceza Dairesi 2018/677 E. , 2019/2299 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mühür bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
5237 sayılı TCK"nin 50/2. madde ve fıkrasına göre "suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adli para cezasına çevrilemez" hükmü uyarınca seçenekli cezalardan hapis cezası tercih edildiği halde, tercih edilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesine, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ile eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanması geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden, hakkında takdiri indirim maddesi uygulanan sanık hakkında sözü edilen maddedeki objektif ve subjektif koşullar tartışılmadan, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği gerekçesiyle CMK"nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.