15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5052 Karar No: 2020/1453 Karar Tarihi: 04.02.2020
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5052 Esas 2020/1453 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu kapsamında sanık hakkında mahkumiyet kararı verdi. Karar, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edildi. Katılan vekilinin temyiz istemi, vekaletnamedeki yetkiye istinaden vazgeçtiği gerekçesiyle reddedildi. Ancak sanık tarafından yapılan temyiz itirazı kabul edildi. TCK'nın 155/2, 43/1, 62, 52/1-2 ve 4. maddelerine dayanarak verilen mahkumiyet kararı, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik CMK'nın 253. ve 254. maddeleri gereği uzlaştırma işlemlerine tabi tutulmadan önce verilmişti. Bu nedenle hüküm bozularak, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi.
15. Ceza Dairesi 2018/5052 E. , 2020/1453 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : TCK 155/2, 43/1, 62, 52/1-2, 4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1- Katılan vekili"nin temyiz isteminin incelenmesinde; Katılan vekilinin 22/03/2018 havale tarihli dilekçesiyle, 06/04/2017 tarihli vekaletnamedeki yetkiye istinaden temyiz isteminden vazgeçtiğinden, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 2- Sanık ..."in temyiz isteminin incelenmesinde; Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.