Dolandırıcılık - bilişim sistemine girme - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/14835 Esas 2020/1450 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, bilişim sistemine girme
HÜKÜM : TCK"nın 243/1, 62, 52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet
TCK"nın 157/1, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Bilişim sistemine girme ve dolandırıcılık suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Dolandırıcılık suçu yönünden yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
TCK’nin 51. maddesindeki erteleme kararının sonuçları yönünden denetim süresi ve denetimli serbestlik tedbiri; serbest bırakılan mahkumun belli bir süre denetime tabi tutulmasıdır. Bu süre TCK’de denetim süresi olarak adlandırılır. Kanunda denetim süreleri öngörülmüştür. 5237 sayılı TCK’de erteleme bir infaz rejimi olarak düşünülmüş, buna göre de;
Denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi, bu sürede suç işlenmemesi, denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere uygun davranılması halinde, sanığın cezası infaz edilmiş sayılır. Bu sonuç için ayrıca bir karar verilmesi gerekmez.
Denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlenmesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere uygun davranılmamış olması halinde yapılacak işlemler, TCK’nin 51. maddesinin 7. fıkrasında düzenlenmiştir.
Erteleme kararını geri alan mahkeme ‘ertelenen cezanın bir kısmını veya tamamını infaz kurumunda çektirilmesine’ karar verir. Yani, ertelemenin geri alınması konusunda mahkemenin karar vermesi gerekir. Erteleme kararının geri alınmasına dair kararlar ise; infaz hukukunu ilgilendirip, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98 ila 101. maddelerine göre itiraz kanun yoluna tabidir. Bu bilgiler göz önünde bulundurularak yapılan incelemede ;
Hükümlü hakkında dolandırıcılık suçundan, denetim süresi içinde yeniden suç işlemesi sebebiyle yapılan ihbar üzerine, önceki hükmün infazına ilişkin kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olup; aynı kanunun 101. maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle bu tür kararların temyizinin mümkün olmadığı dikkate alınarak, CMK"nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, hükümlünün dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itirazın merciince incelenmesi için, dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-Bilişim sistemine girme suçuna yönelik yapılan incelemede;
6217 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 14/04/2011 tarihinden itibaren doğrudan hükmedilen 3000 TL"ye kadar (3000 TL dahil) para cezalarını içeren mahkumiyet hükümleri, 5320 Sayılı kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan, sanığın temyiz taleplerinin CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 04/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.